• 172
    (bkz: oradaydım)

    olm ne yürüyüştü be. taksim'de buluşup istiklal'e geçmiş, demirören avm önüne gelince çektiğimiz yuh'lar ve sövgülerimiz arş-ı âlâ'ya ulaşmıştı. akşam da aydın üniversitesi'nin orada güzel bi cafede (u: adını hatırlamıyorum ama görsem veya içini gösteren bi fotoğrafa baksam kesin bilirim) trabzon maçını izlemiştik. cholaq'ın golüyle o zamanlar 1. öğretimlerden takıldığım tıpkı benim gibi fanatik galatasaraylı hatunla kısa ama ateşli bi sarılma yaşadıysak da golün verilmemesi sonucu sevincimizin hayal kırıklığına dönüşmesi uzun sürmemişti.

    yıllar geçiyor, hayatımızdan ve galatasaray'dan herkes teker teker geçip gidiyor ve biz yaşlanıyoruz beyler. özellikle bu sonuncusu en önemli realite ne yazık ki.
App Store'dan indirin Google Play'den alın