semih kaya

halbuki ne kadar umutluydum senin hakkinda cocuk. tekmeye kafa sokan, cantona'nin hazirladigi derbi belgeselinde fener'e "biz galatasaray'iz, bizim cekinecek bir seyimiz yok, onlar bizden cekinsin" derken, o laflarindan sonra cikip fener derbisinde ve o sezonun kalaninda aslan gibi top oynarken, o kadar umitliydim ve umitliydik ki senden.. sonra bir sey oldu, birilerinin gazina geldin, kendini yeterli gordun, belli ki bir yeniceri zihniyeti istila etti zihnini, dusmeye basladin, eskisi gibi mudahale edemedin toplara, o tekmeye kafa sokan, kimseye aldiris etmeden yalnizca armasi icin mucadele eden aslan semih gitti, yerine yabanci siniri hakkinda kendi fikri olmadigi gayet belli olan aciklamalar yapan, once vasat sonra vasatin altinda en sonunda da rezil oynamaya baslayan semih geldi. inter seninle ilk ilgilendiginde takimdan gidersin diye korkan taraftar, birileri seni istesin de uc bes kurus kazanalim diye millete dilenmeye basladi. nasil oldu bu semih? nasil bu kadar dusebildin? galatasaray'i seven, arma askini taa kalbinde hisseden her oyuncu bastacimiz ancak bir sartla, asik oldugu o arma sayesinde milyon dolarlar kazanirken o kazancin ve armanin hakkini vermesi. veremiyorsan taraftar arkanda en fazla bir sezon durur. cunku bedava oynamiyorsun semih. senin yaptigin isi ayni paraya vok cok daha iyi tapabilen biri varsa asil galatasarayli o maalesef.

keske duzelsen ama imkansiz gibi bu saatten sonra. umarim gidersin ve gittigin yerde buradan cok daha basarili olursun. yazik ettin hem kendine hem bize sari oglan..