498
uzun yıllar sonra sözlüğe tekrar yazmak geldi içimden ve bu maç ile açılışı yapmak istedim. maça giden herkesin hikayesi vardır benim de hikayem var elbette;
thy'de steward olarak çalıştığım dönemlerde maçın olduğu gün çin'in guangzhou şehrindeydik. orada sadece bir gece kalacağız ve o kalacağımız gece de juventus maçı var. ben çin saati ile gecenin köründe uyandım ve cctv5 kanalında maçı izlemeye başladım. malum olay yüzünden maç iptal edildi ben de sinir oldum tabii.
her neyse, maçın oynanacağı saat falan açıklandı, çin'de twitter hem yasak hem de 3g kullanımı pahalı diye maçı takip edemiyorum. ertesi gün oldu bizim maç başladı, o sıralarda guangzhou-istanbul seferini icra etmek için uçağa geçtik yolcular geliyor onları karşılıyoruz. türk geliyor hoş geldiniz, çinli geliyor koltuğunuz bu tarafta falan diyoruz ama gelen giden umurumda değil, varsa yoksa aklım maçta. babama da hatırlatmıştım, maçın skorunu ne olursa olsun bana yaz, uçakta aklım bunda kalmasın diye. sms atarsa, sms'i her türlü görürüm sonuçta. uçak doldu son yolcular geliyor, cebimdeki telefonda bir titreşim. namussuzun titreşiminden tanıdım sms olduğunu, hemen lavaboya gittim, kapıyı kitledim ve telefonu açar açmaz babamın "canım oglum gooool sneijder attı dk 86" diye mesajını gördüm. ben olduğum yerde zıplamaya başladım, bağırmak istiyorum ama sıkıyorsa bağır :)
uçakta şef arkadaş vardı o da benim gibi koyu cimbomlu, çocuk önde yardır yardır çalışıyor aynı zamanda benden haber bekliyor, ben koşar adımlarla bunun yanına gidip haber verdim ve ikimiz zıplayıp sarılmaya başladık. gören arkadaşlar noldu ya falan diyor durumu izah ediyoruz "aa süper olmuş hadi çok sevindim adınıza" falan diyorlar.
bu da öyle bir anımdır.
thy'de steward olarak çalıştığım dönemlerde maçın olduğu gün çin'in guangzhou şehrindeydik. orada sadece bir gece kalacağız ve o kalacağımız gece de juventus maçı var. ben çin saati ile gecenin köründe uyandım ve cctv5 kanalında maçı izlemeye başladım. malum olay yüzünden maç iptal edildi ben de sinir oldum tabii.
her neyse, maçın oynanacağı saat falan açıklandı, çin'de twitter hem yasak hem de 3g kullanımı pahalı diye maçı takip edemiyorum. ertesi gün oldu bizim maç başladı, o sıralarda guangzhou-istanbul seferini icra etmek için uçağa geçtik yolcular geliyor onları karşılıyoruz. türk geliyor hoş geldiniz, çinli geliyor koltuğunuz bu tarafta falan diyoruz ama gelen giden umurumda değil, varsa yoksa aklım maçta. babama da hatırlatmıştım, maçın skorunu ne olursa olsun bana yaz, uçakta aklım bunda kalmasın diye. sms atarsa, sms'i her türlü görürüm sonuçta. uçak doldu son yolcular geliyor, cebimdeki telefonda bir titreşim. namussuzun titreşiminden tanıdım sms olduğunu, hemen lavaboya gittim, kapıyı kitledim ve telefonu açar açmaz babamın "canım oglum gooool sneijder attı dk 86" diye mesajını gördüm. ben olduğum yerde zıplamaya başladım, bağırmak istiyorum ama sıkıyorsa bağır :)
uçakta şef arkadaş vardı o da benim gibi koyu cimbomlu, çocuk önde yardır yardır çalışıyor aynı zamanda benden haber bekliyor, ben koşar adımlarla bunun yanına gidip haber verdim ve ikimiz zıplayıp sarılmaya başladık. gören arkadaşlar noldu ya falan diyor durumu izah ediyoruz "aa süper olmuş hadi çok sevindim adınıza" falan diyorlar.
bu da öyle bir anımdır.
