2681
cok zaman gecti uzerinden, onder cicekoglu son idmanina goturmustu kadin takiminin final maci oncesinde, ingiltere'de yasiyordum o zaman. kadin basketbolu yabanciydi bana, ancak avrupa'da kupaya giden bir galatasaray basketbol takimini kaciramazdim. egitim sonrasi turkiye'ye temelli donus kararimda o kupanin payi buyuktur. ayhan sahenk o gece oylesine doluydu ki, ne zaman donse yurek o ana, yavasliyor alabildigine zaman, istanbul'un herhangi bir yerinde kirmizi cehennem. o takim daha sonra hedef kucultmedi, 2 numarali kupayla yetinmedi, akabinde yarisabilecekleri en yuksek kulvar olan 1. kupayi da getirdiler muzemize, hem de ezeli rakibin elinden.
nedense benzer bir senaryonun erkek takiminin da basindan gececegi hissiyati var ben de. aynen kadin basketbolunda oldugu gibi uzunca yillardir muazzam butcelerle eurolig oynayan fakat o zirveye bir turlu ulasamayan fenerbahce erkek takimi da bizden once gormeyecek kupayi, kita basketbolunun o sihirli tepesini. once eurocup, sene 2016, sonra gozumuzu dikecegimiz yer belli, zaten kirmizinin ihtisami doymak bilmeyen kupa acliginda sakli.
kapansin sana gelen yollar, istikrarsizlassin hem sehir hem vatan, surlarin delikleri bize kaybedilen savaslari hatirlatsin, fakat biz sana inat, kadere inat, o yola inat yuruyeduralim. en son ipekci'de kupa kaldirdigimizda zor gunlerden geciyordu ulke, 2013 haziran, 20 kusur yil bekledikten sonra gelen sampiyonlugun hakki verilememisti. simdi bir benzeri eurocup icin de gecerli, umutsuzlugun da besledigi bir mutsuzluk hali sinmisken sehri istanbul'un ustune, avrupa'dan gelecek bir kupa, fakat daha da onemlisi, o kupaya dogru kosar adim yurunecek yol, topkapi minubuslerini geride birakacak kaplumbaga tadinda, sinmemis bir kalabalikla, arada gozleri dolduran anilarla, ah ulan galatasaray!
eurocup bizi yazmis kanarya zaferi ustu, avrupa'nin buyuk markasi donuyor demis, ancak bilmiyorlar ki, bir kez fethe basladi mi aslan, niyetlendi mi silmeye supurmeye, gozunu kupa burumuscesine, hirsli, kararli, ac, ''keske uyandirmasaydik'' demek icin gec kalmis olacaklar belki de. cok bekledik cok, koca camianin kurulus kodlarinin disinda, varolusuna hizmet edememis olmanin utanciyla, kupasiz gecirdigi senelerin eksikligiyle, buruk, kizgin hatirlanmali o gunler. fakat ayni vesileyle, kurumsal tarihiyle de barisacak galatasaray basketbolu, kendini gerceklestirmenin vakur avuntusuyla.
daha zirve yapacagiz istiklal'de, nevizade'de, avrupa sampiyonlugu kutlayacagiz galatasaray'la, biraz sari bir kirmiziyla, yuregimizin en derinlerinde, bazen hep birlikte bazen yalniz sarkilar soyleyecegiz o gece, galatasaray diye bagiracagiz, bu sene sensin sampiyon!
teker teker geciyoruz turlari,
kaldi uc,
yuruyedurun;
galatasaray ulan!
nedense benzer bir senaryonun erkek takiminin da basindan gececegi hissiyati var ben de. aynen kadin basketbolunda oldugu gibi uzunca yillardir muazzam butcelerle eurolig oynayan fakat o zirveye bir turlu ulasamayan fenerbahce erkek takimi da bizden once gormeyecek kupayi, kita basketbolunun o sihirli tepesini. once eurocup, sene 2016, sonra gozumuzu dikecegimiz yer belli, zaten kirmizinin ihtisami doymak bilmeyen kupa acliginda sakli.
kapansin sana gelen yollar, istikrarsizlassin hem sehir hem vatan, surlarin delikleri bize kaybedilen savaslari hatirlatsin, fakat biz sana inat, kadere inat, o yola inat yuruyeduralim. en son ipekci'de kupa kaldirdigimizda zor gunlerden geciyordu ulke, 2013 haziran, 20 kusur yil bekledikten sonra gelen sampiyonlugun hakki verilememisti. simdi bir benzeri eurocup icin de gecerli, umutsuzlugun da besledigi bir mutsuzluk hali sinmisken sehri istanbul'un ustune, avrupa'dan gelecek bir kupa, fakat daha da onemlisi, o kupaya dogru kosar adim yurunecek yol, topkapi minubuslerini geride birakacak kaplumbaga tadinda, sinmemis bir kalabalikla, arada gozleri dolduran anilarla, ah ulan galatasaray!
eurocup bizi yazmis kanarya zaferi ustu, avrupa'nin buyuk markasi donuyor demis, ancak bilmiyorlar ki, bir kez fethe basladi mi aslan, niyetlendi mi silmeye supurmeye, gozunu kupa burumuscesine, hirsli, kararli, ac, ''keske uyandirmasaydik'' demek icin gec kalmis olacaklar belki de. cok bekledik cok, koca camianin kurulus kodlarinin disinda, varolusuna hizmet edememis olmanin utanciyla, kupasiz gecirdigi senelerin eksikligiyle, buruk, kizgin hatirlanmali o gunler. fakat ayni vesileyle, kurumsal tarihiyle de barisacak galatasaray basketbolu, kendini gerceklestirmenin vakur avuntusuyla.
daha zirve yapacagiz istiklal'de, nevizade'de, avrupa sampiyonlugu kutlayacagiz galatasaray'la, biraz sari bir kirmiziyla, yuregimizin en derinlerinde, bazen hep birlikte bazen yalniz sarkilar soyleyecegiz o gece, galatasaray diye bagiracagiz, bu sene sensin sampiyon!
teker teker geciyoruz turlari,
kaldi uc,
yuruyedurun;
galatasaray ulan!
