10990
"maç günü stada 18.30’da arabamla geldim, soyunma odasına girdim, maçtan sonra sivil kıyafetle çıktım. ne maç yemeği ne takım otobüsü. bana türkiye’de ‘gemiyi önce kaptan terk etti’ dediler. gerçekten cahillik bu, biz çok gerideyiz. futbolcu maçtan önce ne yaptığını bilmiyorsa iki hafta sonra kaybolmaya mahkumdur.”
“kimse çektiğim sıkıntıları çekmesin istiyorum. altyapılarda ingilizce öğrenilmesini zorunlu hale getirirdim ki, gençler bir yere gittiğinde rahat etsin.”
“ayrıca davranış bilimi öğretirdim, ne yenir, ne giyilir, röportaj nasıl verilir... ben 18 yaşında bayrampaşa’dan çıkmışım. vermişler 500 bin doları, anneme ev almışım, arabam porsche, üstüme dolce gabbana yazan her şeyi giyiyorum ama bilmiyorum. istiyorlar ki ben hiç hata yapmayayım.” “çıkıyorum külhanbeyi gibi konuşuyorum. bana yardım eden yok, danışmanım yok. göre göre öğrendim ama görene kadar ne kupalar şampiyonluklar gitti. bak emre çolak çok iyi futbolcudur ama etiler’de bir kez yemek yememiştir. sosyal hayatı, özgüveni olmadığı için... gitse bu sahaya da yansır. bunu yapsa futbolu gelişir.”
"ben barcelonaya yetenek katabilir miyim?hayır katamam. dünyanın en yetenekli futbolcuları bu takımda. ben düşününce takıma agresiflik katabileceğime inandım. takım biraz düştüğü anda agresif bir şekilde baskı yapıyorum. bu bizi yeniden harekete geçiriyor. bu hayattaki en önemli şeylerden biri doğru bir strateji belirlemek bana göre."
futbol oynayan yada futbolla ilgilinen herkes için çok çok önemli şu dedikleri. en çok da genç oyuncular için, emre çolak için. kendilerinin yolundan geçip en tepedekilerin yanına çıkan bir adamın laflarını kulaklarına küpe yapmalılar. ardayı barcelonaya taşıyan şey yeteneğinden de çok aklı ve öğrenmeye merakı. bu, futbol konuşan herkesin çoğu zaman atladığı birşey.
futbol paparazzileri tabiki röportajın sadece reytingi en bol cümlesine atlayıp linç etmişler. onlara bakmayıp okumanızı öneririm.
“kimse çektiğim sıkıntıları çekmesin istiyorum. altyapılarda ingilizce öğrenilmesini zorunlu hale getirirdim ki, gençler bir yere gittiğinde rahat etsin.”
“ayrıca davranış bilimi öğretirdim, ne yenir, ne giyilir, röportaj nasıl verilir... ben 18 yaşında bayrampaşa’dan çıkmışım. vermişler 500 bin doları, anneme ev almışım, arabam porsche, üstüme dolce gabbana yazan her şeyi giyiyorum ama bilmiyorum. istiyorlar ki ben hiç hata yapmayayım.” “çıkıyorum külhanbeyi gibi konuşuyorum. bana yardım eden yok, danışmanım yok. göre göre öğrendim ama görene kadar ne kupalar şampiyonluklar gitti. bak emre çolak çok iyi futbolcudur ama etiler’de bir kez yemek yememiştir. sosyal hayatı, özgüveni olmadığı için... gitse bu sahaya da yansır. bunu yapsa futbolu gelişir.”
"ben barcelonaya yetenek katabilir miyim?hayır katamam. dünyanın en yetenekli futbolcuları bu takımda. ben düşününce takıma agresiflik katabileceğime inandım. takım biraz düştüğü anda agresif bir şekilde baskı yapıyorum. bu bizi yeniden harekete geçiriyor. bu hayattaki en önemli şeylerden biri doğru bir strateji belirlemek bana göre."
futbol oynayan yada futbolla ilgilinen herkes için çok çok önemli şu dedikleri. en çok da genç oyuncular için, emre çolak için. kendilerinin yolundan geçip en tepedekilerin yanına çıkan bir adamın laflarını kulaklarına küpe yapmalılar. ardayı barcelonaya taşıyan şey yeteneğinden de çok aklı ve öğrenmeye merakı. bu, futbol konuşan herkesin çoğu zaman atladığı birşey.
futbol paparazzileri tabiki röportajın sadece reytingi en bol cümlesine atlayıp linç etmişler. onlara bakmayıp okumanızı öneririm.
