708
belki yerden yere vuruluyor ama ben bu adamı seviyorum arkadaş. uefa finalinde sesinin titremesini, maçtan sonra ağlamasını ve bunları bir fenerbahçeli olarak yapmasını nasıl unutabiliriz?
her şeyden önce art niyetli medya maymunlarından biri değil ömer üründül.
kanal alacak parası var adamın, ancak o maç yorumlamayı seçiyor ve bundan da keyif alıyor. ne mutlu. böylesine tutkuyla, hevesle işini yapan bir insan elbette karşısındakileri de etkileyecektir. futboldan anlamıyor diye eleştirilen adam anadolu külüplerinin gayrıresmi scout'luğunu yapıyordu yakın zamana kadar. ahmet çakar gibi ağzı laf yapmıyor, reyting toplamıyor belki ama güzel gönüllülüğü ile izleyenlerin küfrünü değil sevgisini alıyor. bu güzel insan, ekrana çıktı mı pür dikkat izlerim. söyleyeceklerinin ehemmiyetinden değil ama samimiyetinden. örneğin dünkü arsenal- barcelona maçını normalde izlemeyecektim. aşırı yoğun bir programım ve yetiştirmem gereken işler vardı. daha sonra spikerin yalçın çetin, yorumcunun ömer üründül olduğunu öğrenince ''bir dakika'' diyerek bir nevi kendimle restleştim. ve onca işin arasında maçın ilk yarısını seyrettim.
ömer üründül, kendisi basit ve gösterişsiz işleri sevdiğinden midir bilinmez, sahada gösterişsiz ama bir o kadar faydalı olan oyunculara dikkat çekip durur. dünkü arsenal- barcelona maçında da sürekli busquets'in yaptığı harika işlerden bahsetti. örneğin bir başka yorumcu olsa ya şu neymar'a bak yalçın der, görünmeyeni söyleme ihtiyacı hissetmezdi.
tabi ikinci yarı malum, arsenal'li dayı sağolsun stüdyo yayınına geçti trt. ne tadı ne tuzu kaldı maçın da. toplasan 5 dakika izlemedim ikinci yarı. yalçın çetin- ömer üründül hazzını yakalayamadım.
toplum olarak çok ilginç bir yapıya sahibiz. işini yapan , gösterişsiz, sakin, kaliteli insanları alay malzemesi yapmada üstümüze yok. lakin ekran şebekleri, gösteriş derdinde olanlar ise baş tacı ediliyor.
ömer üründül candır, varsın arada saçmalasın. ben her şeyden önce bir insanın gönlüne bakarım. insaniyetine, iyi niyetine bakarım. ardından da yaşadığı toplumsal çevrenin ve hayatın ondaki etkilerini gözlemlerim. ömer üründül türkiye'nin en zenginlerinden biridir. lakin parasal zenginliğin yanında gönül zenginliğinde de üst sıralarda rahatça yer bulur kendisine.
kemal belgin'le olan programlarını ise çok sevmeme rağmen izleyemiyorum. sanırsam avrupa maçlarından önce bir iki defa denk gelmiştim. kemal belgin, sinan gümüş'ün ön libero oynayabileceğini söylemişti hatta. böyle insanları seviyorum. yüzde yüz futbol'da rıdvan ve güntekin adlı sinsileri mi izleyelim, beyaz futbol mudur nedir adı, oradaki ekran maymunlarını mı takip edelim?
bir galatasaray maçını keşke levent özçelik anlatsa, ömer üründül de yorumlasa... samimiyetsiz onca spiker ve yorumcudan çok daha büyük zevk verecekleri kesin bana kalırsa.
her şeyden önce art niyetli medya maymunlarından biri değil ömer üründül.
kanal alacak parası var adamın, ancak o maç yorumlamayı seçiyor ve bundan da keyif alıyor. ne mutlu. böylesine tutkuyla, hevesle işini yapan bir insan elbette karşısındakileri de etkileyecektir. futboldan anlamıyor diye eleştirilen adam anadolu külüplerinin gayrıresmi scout'luğunu yapıyordu yakın zamana kadar. ahmet çakar gibi ağzı laf yapmıyor, reyting toplamıyor belki ama güzel gönüllülüğü ile izleyenlerin küfrünü değil sevgisini alıyor. bu güzel insan, ekrana çıktı mı pür dikkat izlerim. söyleyeceklerinin ehemmiyetinden değil ama samimiyetinden. örneğin dünkü arsenal- barcelona maçını normalde izlemeyecektim. aşırı yoğun bir programım ve yetiştirmem gereken işler vardı. daha sonra spikerin yalçın çetin, yorumcunun ömer üründül olduğunu öğrenince ''bir dakika'' diyerek bir nevi kendimle restleştim. ve onca işin arasında maçın ilk yarısını seyrettim.
ömer üründül, kendisi basit ve gösterişsiz işleri sevdiğinden midir bilinmez, sahada gösterişsiz ama bir o kadar faydalı olan oyunculara dikkat çekip durur. dünkü arsenal- barcelona maçında da sürekli busquets'in yaptığı harika işlerden bahsetti. örneğin bir başka yorumcu olsa ya şu neymar'a bak yalçın der, görünmeyeni söyleme ihtiyacı hissetmezdi.
tabi ikinci yarı malum, arsenal'li dayı sağolsun stüdyo yayınına geçti trt. ne tadı ne tuzu kaldı maçın da. toplasan 5 dakika izlemedim ikinci yarı. yalçın çetin- ömer üründül hazzını yakalayamadım.
toplum olarak çok ilginç bir yapıya sahibiz. işini yapan , gösterişsiz, sakin, kaliteli insanları alay malzemesi yapmada üstümüze yok. lakin ekran şebekleri, gösteriş derdinde olanlar ise baş tacı ediliyor.
ömer üründül candır, varsın arada saçmalasın. ben her şeyden önce bir insanın gönlüne bakarım. insaniyetine, iyi niyetine bakarım. ardından da yaşadığı toplumsal çevrenin ve hayatın ondaki etkilerini gözlemlerim. ömer üründül türkiye'nin en zenginlerinden biridir. lakin parasal zenginliğin yanında gönül zenginliğinde de üst sıralarda rahatça yer bulur kendisine.
kemal belgin'le olan programlarını ise çok sevmeme rağmen izleyemiyorum. sanırsam avrupa maçlarından önce bir iki defa denk gelmiştim. kemal belgin, sinan gümüş'ün ön libero oynayabileceğini söylemişti hatta. böyle insanları seviyorum. yüzde yüz futbol'da rıdvan ve güntekin adlı sinsileri mi izleyelim, beyaz futbol mudur nedir adı, oradaki ekran maymunlarını mı takip edelim?
bir galatasaray maçını keşke levent özçelik anlatsa, ömer üründül de yorumlasa... samimiyetsiz onca spiker ve yorumcudan çok daha büyük zevk verecekleri kesin bana kalırsa.
