2139
durup dururken "nice 17 şubatlara" dediğinde içine mi doğmuştu bir daha olmayacağı, kaç yüz bininci şansı mı zorluyordum, yoksa murphy nin son şakası mıydı bilemiyorum.... çok sevdiğin birini bir daha göremeyecek/duyamayacak olmak mı daha ağır, onu hayal kırıklığına uğratmış olmak mı, yoksa seni nefretle anıyor oluşu mu daha ağır hala anlayamadım... aradan aylar geçse de hala kötü bir şaka gibi geliyor, birazdan uyanıp herşeyin bir rüya olduğunu anlayacakmışım gibi... bu dünyada gerçekten dost diyebileceğim bir avuç insandan biri oldun, hala daha öylesin aslında. dedim ya birazdan kötü bir rüyadan uyanacak gibiyim hala... düşündükce anlıyorum bazı şeyleri, benim umursamadığım ama aslında kırıcı ya da zor durumda bırakabilecek şeyleri, hatalarımı işte kısacası... keşke düzeltmenin bir yolu olsaydı, bir kuru özürden fazlası gelse elimden.. bunları bi şekilde okuyorsan zaten hazırlıklısındır. okumuyorsan belki daha iyi, bilemiyorum.* bildim bileli şubat ayları hep kötü geçmiştir senin için, umarım şeytanın bacağını kırar, artık şubatları da doya doya yaşarsın.... yeni yaşın kalbin kadar güzel olsun. yolun hep kıymetini bilen insanların yanından geçsin... iyi ki doğmuşsun...
