6829
ya hamza hoca. "ne oldum" demeyeceksin, "ne olacağım" diyeceksin. geçen sene galatasaray'a imza atarken gözlerinin dolmasıyla, yaptığın her hatadan, kaybedilen her puandan sonra yaşadığın mahcubiyetle ve taraftardan özür dilemenle sevdirmiştin bizlere kendini. zor dönemde elini taşın altına koyduğun için sevdirmiştin. ama kupalar alındı, bambaşka bir karaktere büründün. yağmurda çamurda takımını destekleyen, sana devamlı sahip çıkan taraftarına cephe aldın. hem de ciğeri beş para etmez 2-3 yönetici, futbolculuktan nasibini almamış birkaç kazma uğruna. hep taraftarın damarına bastın, "ben oldum" havalarına girdin. yapman gereken çok basitti halbuki. "eldeki imkanlarımız bu kadar, transfer yapamıyoruz. mevcut kadromuzla elimizden geleni yapacağımıza kimsenin şüphesi olmasın." demen yeterliydi. ancak sen bunu bile yapmayacak kadar kibirli olmuştun artık. yerli oyuncuları kayırdın, yabancı düşmanlığı yaptın, zora düşünce kadrondaki en verimli futbolcu olan podolski'yi taraftarın önüne attın. futbol camiasının birçoklarına göre en egolu insanı fatih terim'dir. bu camiada egolu olacak krediye en fazla sahip olan da fatih terim'dir. türk futbolundaki başarıların yarısından çoğunda o vardır çünkü. fakat o bile senin yaptıklarını yapmadı hamza hoca. sen "benim 3 kupam var" diye gezdin ortalıkta, terim ise hiçbir zaman "benim 6 şampiyonluğum var, uefa kupam var, bilmem kaç tane türkiye kupam, başbakanlık kupam, süper kupam var" demedi. yöneticilerle ters düştü ama taraftarla ters düşmedi. burası galatasaray. başarılar gelip geçici, galatasaraylılık karakteri kalıcı. keşke sen de o galatasaraylılık karakterini muhafaza edebilseydin.
