156
http://strawpoll.me/6033742/r
olay aslında en kısaca böyle anlatılabilir. kalecisi de ayı olsun hatta. bunların üstüne hala soğumayan varsa o midesini güle güle kullansın diyecek bir şey yok.
4 yıldır nerdeyse arenada maç kaçırmadım. en sikindirik, soğuk, metro bile olmayan türkiye kupası maçına da gittim. ilk yıl ki hezimeti de görmeye koşa koşa gittim. prandelli denen adamın oynattığı boku da izlemek için vizeye çalışmadım maça gittim. bir kere bile soğuduğumu hissetmedim. başarı falan zerre sikimde değil. en tepeyi, real maçında beş beş diye haykırdığımı da gördüm, en beterini de.
ama ilk defa bu kadar midemi bulandıran, görmeye dahi katlanamadığım bir tablo söz konusu. hem de sneijder gibi sevgilimden bile çok sevdiğim bir adama sahipken yaşıyorum bu hisleri. o bile kurtaramıyor beni bu illetten.
takım şu anda sonuç olarak başarısız mı? hayır. hamza ile şl de zaten olsak olsak anca 3.olurduk, olacağız. liderden sadece 5 puan geridesin. kapanır mı? kapanır. ama bunlar benim zerre umrumda mı? maalesef değil. hamza denen zat öyle bir noktaya getirdi ki, kazanınca sevinmiyorum, kaybedince üzülmüyorum.
diğer yandan ekrem hocamı görüyorum, sinan'ı görüyorum, ergin hocamın salona girişini görüyorum. içim huzurla doluyor. "işte bu ya işte bu" diyorum. isterseler çıktığı her maçı kaybetsinler, unrumda değil. ben bu galatasaray arması altında doğru düzgün "adam"ları görmek istiyorum. başarı ya da başarısızlık sonra tartışılacak konu.
olay aslında en kısaca böyle anlatılabilir. kalecisi de ayı olsun hatta. bunların üstüne hala soğumayan varsa o midesini güle güle kullansın diyecek bir şey yok.
4 yıldır nerdeyse arenada maç kaçırmadım. en sikindirik, soğuk, metro bile olmayan türkiye kupası maçına da gittim. ilk yıl ki hezimeti de görmeye koşa koşa gittim. prandelli denen adamın oynattığı boku da izlemek için vizeye çalışmadım maça gittim. bir kere bile soğuduğumu hissetmedim. başarı falan zerre sikimde değil. en tepeyi, real maçında beş beş diye haykırdığımı da gördüm, en beterini de.
ama ilk defa bu kadar midemi bulandıran, görmeye dahi katlanamadığım bir tablo söz konusu. hem de sneijder gibi sevgilimden bile çok sevdiğim bir adama sahipken yaşıyorum bu hisleri. o bile kurtaramıyor beni bu illetten.
takım şu anda sonuç olarak başarısız mı? hayır. hamza ile şl de zaten olsak olsak anca 3.olurduk, olacağız. liderden sadece 5 puan geridesin. kapanır mı? kapanır. ama bunlar benim zerre umrumda mı? maalesef değil. hamza denen zat öyle bir noktaya getirdi ki, kazanınca sevinmiyorum, kaybedince üzülmüyorum.
diğer yandan ekrem hocamı görüyorum, sinan'ı görüyorum, ergin hocamın salona girişini görüyorum. içim huzurla doluyor. "işte bu ya işte bu" diyorum. isterseler çıktığı her maçı kaybetsinler, unrumda değil. ben bu galatasaray arması altında doğru düzgün "adam"ları görmek istiyorum. başarı ya da başarısızlık sonra tartışılacak konu.
