Kariyer Sonu2051
kendisini 3 hafta önce kadar istinye'de gördüm. zaten instagram'dan da takip ediyordum hala spor yapıyor falan kendine iyi baktığını biliyordum. fakat bir anda karşımda görünce şaşırdım. ikimiz de yavaş adımlarla köşeden dönerken karşı karşıya gelip yarım saniyelik bir tereddüt ile manevra yapıp kendi yolumuza gittik. beklemedim tabii insan her an gökhan zan ile karşılaşmıyor. o kısa sürede fark ettiğim şey, evet hala kendine çok iyi bakmış ancak ben kendisini daha boylu sanıyordum. wikipedia'dan baktım 190 yazıyor ama öyle gelmedi. ya ben uzuyorum ya da gökhan kendine iyi baktığından bayağı ince duruyordu ondan öyle göründü. maçlarda daha kalıplı duruyor çünkü.
bir fotoğraf çektireyim dedim ama sonra vazgeçtim. adam akşam üzeri tek başına kendi halinde takılıyor rahatsızlık vermek istemedim. bundan 4 ay önceki istanbul ziyaretimde de akasya avm'de uğur uçar'a denk gelip yine fotoğraf çekinmemiştim. adam elinde telefon 5dk arayla iki defa önümden geçti ben arkadaşı beklerken ama yine rahatsız etmek istemedim. telefonda kiminle konuşuyorsa artık. hem benim şarjım da yüzde 3 falandı, fotoğraf çekemezdim.
bunlar da böyle anılarımdır. her gittiğimde eski bir galatasaraylı futbolcuya denk geliyorum. bir dahaki sefere hakan şükür'e denk gelirim inşallah. o zaman kalabalıktı, rahatsızlıktı umrumda olmaz. kral lan bu. o olmazsa arif erdem olur, seve seve muhabbet edeceğinden emin olduğum nadir eski topçulardan biri. o da denizli'ye hoca olacakmış da anlaşamamışlar, üzüldüm. gökhan zan'dan girdim arif erdem'den çıktım. nasıl bir entry oldu bu. bitiriyorum tamam. *
bir fotoğraf çektireyim dedim ama sonra vazgeçtim. adam akşam üzeri tek başına kendi halinde takılıyor rahatsızlık vermek istemedim. bundan 4 ay önceki istanbul ziyaretimde de akasya avm'de uğur uçar'a denk gelip yine fotoğraf çekinmemiştim. adam elinde telefon 5dk arayla iki defa önümden geçti ben arkadaşı beklerken ama yine rahatsız etmek istemedim. telefonda kiminle konuşuyorsa artık. hem benim şarjım da yüzde 3 falandı, fotoğraf çekemezdim.
bunlar da böyle anılarımdır. her gittiğimde eski bir galatasaraylı futbolcuya denk geliyorum. bir dahaki sefere hakan şükür'e denk gelirim inşallah. o zaman kalabalıktı, rahatsızlıktı umrumda olmaz. kral lan bu. o olmazsa arif erdem olur, seve seve muhabbet edeceğinden emin olduğum nadir eski topçulardan biri. o da denizli'ye hoca olacakmış da anlaşamamışlar, üzüldüm. gökhan zan'dan girdim arif erdem'den çıktım. nasıl bir entry oldu bu. bitiriyorum tamam. *
