• 4861
    sene başındaki öfkesi yerini dinginliğe ve aklıselim düşünmeye bırakıyor yavaş yavaş. hamza hoca'ya hissedilen nefretin de ufak ufak sempatiye dönüştüğünü görüyorum. sezon başlamadan çok yıprandık, aynı zamanda yıprattık maalesef. bir 'vizyon' muhabbetidir gitti. ünal aysal'dan önce böyle bir kelime yoktu literatürümüzde. 5 sene önce cümle içinde kullanmadığımız 'vizyon' denen şey hayatımızın en önemli parçası oldu bir anda. tamam; hamza hoca da çok yanlış yaptı ama kabul edelim ki biz de yanlışlar yaptık. ibrahimovic, huntelaar muhabbeti yaptık aylarca, yıldız hasretine düştük. bununla birlikte biraz özümüzü unuttuk galiba. galatasaraylılık hiçbir zaman yeni transferi havaalanında on bin kişiyle karşılamak olmadı ki. neydi galatasaraylılık? bülent kaptan'ın uefa finali'nde omzuna sarılan bandajla oynamasıydı. gerets'in kadıköy'de alnından damlayan kanı silmesiydi.
    hakan şükür'ün "allah'ım bu takıma şampiyonluğu bağışla" diye dua etmesiydi. mondi'nin denizli'den gelecek haberleri beklerken döktüğü gözyaşıydı. necati'nin yıllar sonra yuvasına dönüp şampiyonluk yaşamasıydı. 9 aydır maaşını alamayan futbolcuların tarihin en iyi fenerbahçesi'ni rekor puanla geride bırakabilmesiydi. galatasaray her şeyden önce bir his takımıdır. zaman zaman dünya yıldızlarının da formasını terlettiği bir his takımı. metin oktay'la birlikte elini kalbine götürebilenlerin takımı. takımımızın avrupa devi olmasını hayal edelim ama bizi biz yapan şeyleri unutmayalım. gücümüzü geçmişimizden alalım her zaman.
App Store'dan indirin Google Play'den alın