9934
yukarıda da bir arkadaş değinmiş. kendisinin yokluğunda 6 maçta 5 galibiyet 1 beraberlik aldı bu takım. ayrıca milli takım da kendisinin yokluğunda grup birincisi ve ikincisi olmak üzere 2 maçta 2 galibiyet aldı. galatasaray'ın ve milli takımın artık alışılmış ve vazgeçilemez görülen forveti burak yılmaz'ın yokluğunda bu iki takım toplamda 8 maçta 7 galibiyet ve 1 beraberlik aldı . peki neden hala takım ona muhtaç gibi bir algı var?
kendisinin yokluğunda galatasaray son 3 maçtır "keyifli" futbol izletiyor. keyifli kelimesini uzun zamandır hatırlamıyorduk bile. saha da ne oynadığımız belli değildi. ilginç bir nokta var ki bu "keyifli " kelimesini, ekseriyetin fark yiyeceğimizi düşündüğü sene başındaki real madrid ile olan hazırlık maçında da hatırlamıştık. hatta takımın paslaşmaları, barcelona gibi diyerek haberlerde de yer bulmuştu. buraya dikkat; o maçta da burak yılmaz yoktu.
uzun zaman aradan sonra selçuk inan başlığında, eski selçuk geri döndü entryleri yer aldı dün. eski selçuk inan'dan kasıt fatih terim'li ilk sezon olan çifte kupalı sezon. herkesin bileceği üzere galatasaray'ın efsane top oynadığı o sezon burak yılmaz gelmeden önceki , melo ve selçuk'un orta saha olmalarına rağmen yaklaşık 10'ar gol attıkları, gol kralı galatasaray'dan çıkmamasına rağmen, takımdaki muslera dahil düzenli forma bulabilen herkesin gol atabildiği sezon. ve dikkat edilirse selçuk o formuna yine burak yılmaz'ın olmadığı 4-5 maçlık bir periyotta yaklaşabildi.
biraz detaya inersek. galatasaray bu sezon 12 resmi maça çıkmış. (trabzon maçını karışıklık olmasın diye saymıyorum aşağıda)
buraklı 6 maç 9 gol 2 galibiyet 2 beraberlik 2 yenilgi
umutlu 5 maç 12 gol 4 galibiyet 1 beraberlik - yenilgi
yani kısaca, umut bulut ve burak yılmaz'a bireysel olarak odaklanmak yerine , umut bulut'lu galatasaray ve burak yılmaz'lı galatasaray'a odaklanmak gerekiyor. ve bu noktada da umut bulut'un oynadığı galatasaray daha başarılı duruyor.
not: tüm bunlara rağmen benim tercihim podolski'yi ileri uçta denemek olurdu.
edit.
kendisinin yokluğunda galatasaray son 3 maçtır "keyifli" futbol izletiyor. keyifli kelimesini uzun zamandır hatırlamıyorduk bile. saha da ne oynadığımız belli değildi. ilginç bir nokta var ki bu "keyifli " kelimesini, ekseriyetin fark yiyeceğimizi düşündüğü sene başındaki real madrid ile olan hazırlık maçında da hatırlamıştık. hatta takımın paslaşmaları, barcelona gibi diyerek haberlerde de yer bulmuştu. buraya dikkat; o maçta da burak yılmaz yoktu.
uzun zaman aradan sonra selçuk inan başlığında, eski selçuk geri döndü entryleri yer aldı dün. eski selçuk inan'dan kasıt fatih terim'li ilk sezon olan çifte kupalı sezon. herkesin bileceği üzere galatasaray'ın efsane top oynadığı o sezon burak yılmaz gelmeden önceki , melo ve selçuk'un orta saha olmalarına rağmen yaklaşık 10'ar gol attıkları, gol kralı galatasaray'dan çıkmamasına rağmen, takımdaki muslera dahil düzenli forma bulabilen herkesin gol atabildiği sezon. ve dikkat edilirse selçuk o formuna yine burak yılmaz'ın olmadığı 4-5 maçlık bir periyotta yaklaşabildi.
biraz detaya inersek. galatasaray bu sezon 12 resmi maça çıkmış. (trabzon maçını karışıklık olmasın diye saymıyorum aşağıda)
buraklı 6 maç 9 gol 2 galibiyet 2 beraberlik 2 yenilgi
umutlu 5 maç 12 gol 4 galibiyet 1 beraberlik - yenilgi
yani kısaca, umut bulut ve burak yılmaz'a bireysel olarak odaklanmak yerine , umut bulut'lu galatasaray ve burak yılmaz'lı galatasaray'a odaklanmak gerekiyor. ve bu noktada da umut bulut'un oynadığı galatasaray daha başarılı duruyor.
not: tüm bunlara rağmen benim tercihim podolski'yi ileri uçta denemek olurdu.
edit.
