1125
seveni oldugu kadar sevmeyeni de olan takim. her iki kitlenin de kendine gore hakli argumanlari var. hemen hemen hepimiz sevenin niye sevdigini, sevmeyenin de neden nefret edecek noktaya geldigini az cok biliyoruz. tekrara gerek yok. ancak gozden kacirilan bazi noktalar hakkinda bir iki sey karalamak istiyorum.
toplumdaki en buyuk gariplik, kisilere duyulan ofke yuzunden kurumlardan da (spor sozlugu oldugu icin bu noktayi takimlarla sinirlayalim) nefret edilecek duruma gelinmesi. bu noktayi galatasaray futbol takimi icin de gorebiliyoruz. baskana, hocaya suna buna kizdigi icin takimin kaybetmesini isteyenlerin olmasi gibi.
aslinda basta milli takim olmak uzere galatasaray ve diger koklu camialar bu ulkenin en degerli kazanimlaridir. ve dahi bu kazanimlar
92 senelik ulke tarihinde, belli bir surenin iktidarlari tarafindan yikilamayacak kadar onemli cumhuriyet miraslaridir.
zamanin belli kesitlerinde belki insanlarin uzaklastigi, uzaklasacagi, degersiz gorecegi anlar olusabilir. ancak, bu durum insanlarin bu kazanimlardan nefret etmesine sebep olmamali. bu kurumlarin kuruculari sen olmadigin halde miras olundugu uzere sahiplerinden biri de sensin. ve sen kisilere olan ofkeni gereksiz bir sekilde yanlis yere bosaltiyorsun guzel kardesim. bu noktayi hayatim boyunca hicbir zaman cozemedim, hala da cozemiyorum.
uzatmadan deginmek istedigim bir diger konu da terim mevzusu. aslinda ana cercevesini yukarda anlatmaya calistigim durumdan cok bir farki olmasa da terim'in hem galatasaray hem milli takim icin hizmet etmis olmasi kendisini guzel bir ornek haline getiriyor.
(bkz: ahimiz var hocam)
katilmadigim halde mukemmele yakin bir elestiridir bana gore. terim gibi biri icin belkide hayati boyunca alabilecegi en buyuk cezadir ote yandan.
ancak ne bu slogani soyleyen ne de karsisinda durup elestiren hic kimse bir digeri ne demis diye gercekten donup bakmiyor. toplumun her anlamda kutuplastirildigi bir ortamda bu slogan da dogal olarak kendi aramizda bir ayrismaya neden oluyor.
ahimiz var diyene tukaka edip, elestirene fanboy diyorsun.
buyuk yanlislar icerisindeyiz. ve daha da kotusu bizleri yoneten iktidarlarin ve onlara muahalelef edenlerin islerini kolaylastirmaktan baska bir halta yaramiyoruz.
cok elestirdigimiz, aslinda hepimizin bildigi gibi sadece x kisilere yakinligi yuzunden nefret ettigimiz terim'in son 1 yilda yarattigi milli takima donup hic bakmiyoruz en basitinden.
takimdaki zaza bugun ulkeyi sevince bogdu mesela. oyle bir takimki, turk'u de var kurt'u de. alevisi de var muslumani da. solcusuyla sagcisi ayni odada yatiyor ama gormezden geliyorsun.
hocasi sevsende sevmesende, sehitlerine de gozyasi dokuyor, ankarada katledilen masum sivillere de. en azindan bazi kisiler gibi sadece kendinden gordugu insanlar icin degil hemen hemen masum olan herkes icin gercekten gozyasi dokuyor.
bu cocuklar, asagi yukari bir yili askin bir suredir milli takimda omuz omuza savasiyorlar. birlikte sevinip birlikte uzuluyorlar. hicbiri eski abileri gibi kulupculuk yapmiyorlar. ama sen sadece terim'e olan ofken yuzunden gidip izlandayi tutacak seviyeye geliyorsun. sonrada kalkip baristan, ozgurlekten demokarasiden dem vuruyorsun.
nefret de sevgi kadar guclu ve aslinda gerekli bir duygudur. aslinda kusura bakmasi gereken sen degilsin ama hatanin buyugunu de sen yapiyorsun.
daha onceki girdilerde de bahsettigim uzere hayatimda bir kez olsun milli maca gitmemis biri olarak bunlari soyluyorum. ilgimi cekmez cunku milli maclar. bugunku gibi kritik olanlari ve finallerin son 3 maci haric dogru duzgun turnuva da seyretmem.
ama emegin hakkini savunurken elestirdigin insanlar gibi sen de sahada emek veren insanlarin hakkini yediginde uzuluyorum. tum ulke vatandaslarina ait olan milli takim sahada tum zenginligiyle birlesmisken, ortaya nefret soylemi dokenlerin de biraz olsun emegin yaninda olmalarini temenni ediyorum.
toplumdaki en buyuk gariplik, kisilere duyulan ofke yuzunden kurumlardan da (spor sozlugu oldugu icin bu noktayi takimlarla sinirlayalim) nefret edilecek duruma gelinmesi. bu noktayi galatasaray futbol takimi icin de gorebiliyoruz. baskana, hocaya suna buna kizdigi icin takimin kaybetmesini isteyenlerin olmasi gibi.
aslinda basta milli takim olmak uzere galatasaray ve diger koklu camialar bu ulkenin en degerli kazanimlaridir. ve dahi bu kazanimlar
92 senelik ulke tarihinde, belli bir surenin iktidarlari tarafindan yikilamayacak kadar onemli cumhuriyet miraslaridir.
zamanin belli kesitlerinde belki insanlarin uzaklastigi, uzaklasacagi, degersiz gorecegi anlar olusabilir. ancak, bu durum insanlarin bu kazanimlardan nefret etmesine sebep olmamali. bu kurumlarin kuruculari sen olmadigin halde miras olundugu uzere sahiplerinden biri de sensin. ve sen kisilere olan ofkeni gereksiz bir sekilde yanlis yere bosaltiyorsun guzel kardesim. bu noktayi hayatim boyunca hicbir zaman cozemedim, hala da cozemiyorum.
uzatmadan deginmek istedigim bir diger konu da terim mevzusu. aslinda ana cercevesini yukarda anlatmaya calistigim durumdan cok bir farki olmasa da terim'in hem galatasaray hem milli takim icin hizmet etmis olmasi kendisini guzel bir ornek haline getiriyor.
(bkz: ahimiz var hocam)
katilmadigim halde mukemmele yakin bir elestiridir bana gore. terim gibi biri icin belkide hayati boyunca alabilecegi en buyuk cezadir ote yandan.
ancak ne bu slogani soyleyen ne de karsisinda durup elestiren hic kimse bir digeri ne demis diye gercekten donup bakmiyor. toplumun her anlamda kutuplastirildigi bir ortamda bu slogan da dogal olarak kendi aramizda bir ayrismaya neden oluyor.
ahimiz var diyene tukaka edip, elestirene fanboy diyorsun.
buyuk yanlislar icerisindeyiz. ve daha da kotusu bizleri yoneten iktidarlarin ve onlara muahalelef edenlerin islerini kolaylastirmaktan baska bir halta yaramiyoruz.
cok elestirdigimiz, aslinda hepimizin bildigi gibi sadece x kisilere yakinligi yuzunden nefret ettigimiz terim'in son 1 yilda yarattigi milli takima donup hic bakmiyoruz en basitinden.
takimdaki zaza bugun ulkeyi sevince bogdu mesela. oyle bir takimki, turk'u de var kurt'u de. alevisi de var muslumani da. solcusuyla sagcisi ayni odada yatiyor ama gormezden geliyorsun.
hocasi sevsende sevmesende, sehitlerine de gozyasi dokuyor, ankarada katledilen masum sivillere de. en azindan bazi kisiler gibi sadece kendinden gordugu insanlar icin degil hemen hemen masum olan herkes icin gercekten gozyasi dokuyor.
bu cocuklar, asagi yukari bir yili askin bir suredir milli takimda omuz omuza savasiyorlar. birlikte sevinip birlikte uzuluyorlar. hicbiri eski abileri gibi kulupculuk yapmiyorlar. ama sen sadece terim'e olan ofken yuzunden gidip izlandayi tutacak seviyeye geliyorsun. sonrada kalkip baristan, ozgurlekten demokarasiden dem vuruyorsun.
nefret de sevgi kadar guclu ve aslinda gerekli bir duygudur. aslinda kusura bakmasi gereken sen degilsin ama hatanin buyugunu de sen yapiyorsun.
daha onceki girdilerde de bahsettigim uzere hayatimda bir kez olsun milli maca gitmemis biri olarak bunlari soyluyorum. ilgimi cekmez cunku milli maclar. bugunku gibi kritik olanlari ve finallerin son 3 maci haric dogru duzgun turnuva da seyretmem.
ama emegin hakkini savunurken elestirdigin insanlar gibi sen de sahada emek veren insanlarin hakkini yediginde uzuluyorum. tum ulke vatandaslarina ait olan milli takim sahada tum zenginligiyle birlesmisken, ortaya nefret soylemi dokenlerin de biraz olsun emegin yaninda olmalarini temenni ediyorum.
