2129
ulan her gün görüyorum, belki de artık seviyorum. ona bunu göstermeye de çalışıyorum, ama bazı şeyler eksik kalıyor. gidip konuşmak istiyorum. konuşacağım da zaten, çünkü duramam, bunu biliyorum. ruhumda boktan dolmuş taşan bi kenef var. rededılmek umrumda değil, ama kaybetmekten korkuyorum. hen çok bir şey paylasamadık, ama garip bir duygu yoğunluğu var. çok defa böyle olmadım sözlük. inan ki böyle değildi, konuştuğum kadınlar,erkekler insanlar hep oldular, ama kalp rıtmı nasıl degısırmıs ben az çok öğrendim. ulan zaten saçma sapan bir dünyada savrulup gidiyoruz, küçük hayalleri olan küçük bir adamdım. nereden tutuldum bu büyük hayale? kimden öğrendim olmayack hayaller beslemeyi. siktiğimin dünyasında kıyamet kopsa da kurtulsak. ama sonra da diyorum ki. ne bileyim amk ya. bisey dediğim yok, yatıyorum.
