24136
zorlu bir ön alan presiyle hemen bütün kanalları kapatan real madrid’e karşı galatasaray normal olarak zorlandı. ancak çözüm üretmeyi başardılar. selçuk, rodrigues, emre ve sneijder’in ısrarla ayağa oynamaları ve pas seçeneği sayısını 6’ya çıkaran oyunlarıyla çıkabildiler. 14’te umut’un kafası, 16’da podolski’nin dalıp ceza sahasının dışından çektiği şut ile real’i tedirgin de ettiler. 18’de modriç’in şahane kornerine nacho’nun ters köşeye vurduğu kafayla gelen gol, bursa maçından bu yana gelen bir hastalığın semptomuydu.
melo olmayınca galatasaray’ın stoperleri kim olursa olsun oradaki saçayağı eksik kalıyor. bursa ve sivas bu boşlukta buldukları kafa toplarını değerlendiremediler. ancak bu, real. bu boşluk daha sonra yerden havadan açıklar vermeye devam etti. ancak özellikle ronaldo, standardının çok altındaydı. muslera bu açığı daha sonra bir alışkanlığını terk edip yan toplarda çıkarak kapatmaya çalıştı.
baskıyı aşacak yetenek var 34’te emre’nin aklı ve becerisiyle başlayıp, solda carole’un harika koşu ve ortasıyla gelen pozisyonda umut ofsaytta kalsa da, akın real tribünlerine dahi nida attıracak bir otomasyondaydı. bernabeu’da bu tip bir akını çok takım yapamaz. bu, ardı ardına gelen pozisyonların ve sniejder’in harika golünün anlattığı ise açık.
top galatasaray’ın ayağındayken her türlü baskıyı aşıp üretecek yetenek ve kurgu var. ancak top rakipteyken durum vahim. eksikler ve eksiler büyük sorun. burada artı hanesine yazacak 3 durum var. koray’ın yerinde müdahaleleri onu bu sınıfta dahi bir seçenek yapıyor. öte yandan carole’de fazlası var. forma onun olursa şaşırmam. ve podolski, sneijder ve diğerleri türkiye’de yapmadıkları geriye koşuları dün yaptı. bu, şampiyonlar ligi için iyi bir işaret. yani belki de hep söylenenin tersine, “bu takım şampiyonlar ligi için yeterli ama lig soru işareti.” yani belki de mevzu biraz da konsantrasyonla ilgili.
golden sonra galatasaray, sabri’nin füzesiyle şenlenen bir 5 dakikalık baskı da kurdu. ancak james’in devreye girmesiyle real fabrika ayarlarına dönüp yeniden maçın başındaki baskıyı kurdu. ancak galatasaray yine aynı pas trafiğiyle bunu da kırdı. carole’un ve rodriguez’in iyi oyunlarının yanısıra bir başka sevindirici nokta ise 70’te 4 oyuncu değiştirdkten sonra da oyunun geometri ve akışkanlığının bozulmayışıydı. işi bozan marcelo’nun ‘benitez zincileri’ni kırıp sihirbazlığa girişmesi oldu. 82’de şahane bir gol attı.
mehmet demirkol
(bkz: 18 ağustos 2015 real madrid galatasaray maçı)
melo olmayınca galatasaray’ın stoperleri kim olursa olsun oradaki saçayağı eksik kalıyor. bursa ve sivas bu boşlukta buldukları kafa toplarını değerlendiremediler. ancak bu, real. bu boşluk daha sonra yerden havadan açıklar vermeye devam etti. ancak özellikle ronaldo, standardının çok altındaydı. muslera bu açığı daha sonra bir alışkanlığını terk edip yan toplarda çıkarak kapatmaya çalıştı.
baskıyı aşacak yetenek var 34’te emre’nin aklı ve becerisiyle başlayıp, solda carole’un harika koşu ve ortasıyla gelen pozisyonda umut ofsaytta kalsa da, akın real tribünlerine dahi nida attıracak bir otomasyondaydı. bernabeu’da bu tip bir akını çok takım yapamaz. bu, ardı ardına gelen pozisyonların ve sniejder’in harika golünün anlattığı ise açık.
top galatasaray’ın ayağındayken her türlü baskıyı aşıp üretecek yetenek ve kurgu var. ancak top rakipteyken durum vahim. eksikler ve eksiler büyük sorun. burada artı hanesine yazacak 3 durum var. koray’ın yerinde müdahaleleri onu bu sınıfta dahi bir seçenek yapıyor. öte yandan carole’de fazlası var. forma onun olursa şaşırmam. ve podolski, sneijder ve diğerleri türkiye’de yapmadıkları geriye koşuları dün yaptı. bu, şampiyonlar ligi için iyi bir işaret. yani belki de hep söylenenin tersine, “bu takım şampiyonlar ligi için yeterli ama lig soru işareti.” yani belki de mevzu biraz da konsantrasyonla ilgili.
golden sonra galatasaray, sabri’nin füzesiyle şenlenen bir 5 dakikalık baskı da kurdu. ancak james’in devreye girmesiyle real fabrika ayarlarına dönüp yeniden maçın başındaki baskıyı kurdu. ancak galatasaray yine aynı pas trafiğiyle bunu da kırdı. carole’un ve rodriguez’in iyi oyunlarının yanısıra bir başka sevindirici nokta ise 70’te 4 oyuncu değiştirdkten sonra da oyunun geometri ve akışkanlığının bozulmayışıydı. işi bozan marcelo’nun ‘benitez zincileri’ni kırıp sihirbazlığa girişmesi oldu. 82’de şahane bir gol attı.
mehmet demirkol
(bkz: 18 ağustos 2015 real madrid galatasaray maçı)
