2108
ben bu loserlığımı kabul ederek yaşayacağım artık. ot gibi. nefes al, karnını doyur, çalış, uyu. daha fazlasını yapmaya kader engel oluyor. bir insanın hiç mi istediği bir şey olmaz? görünmeyen bir el her şeyi engelliyor resmen. şu entriyi girmek istesem bu bile engellenecek. dışarı çıksam kapı kilitlenir, dışarıdan birisi saldırmaya kalksa kapı perdeye dönüşür. bıktım bu loserlıktan. bir insanın neden istediği en sıradan şey bile olmaz? bir liste yapmıştım 5 maddelik. 5. sıradaki en kötü ihtimaldi. ilk dördünün yanına yaklaşamadan bile direk 5. ihtimal buldu beni. bari bir iki üç olmadı dört olsaydı. direk beşten başladı. ama artık bunu kabul etme aşamasına geldim. ölene kadar bitmeyecek bu durum. gerçi bu durumu bana kendisini sevdirebilen tek kızı kaybederken kabul etmem gerekiyordu. yüzüne hasretim ama göremiyorum bile. gençliğimizi okumakla ve sevmekle harcadık. ancak bunların meyvelerini toplamamız gerektiği yaşta bunu başaramıyoruz. ağaç kurudu kuruyacak. yetti artık!
