2381
hamza hocanın oynattığı futbolu, tercih ettiği kadroları eleştirmeden önce; bu oyunculardan bir tanesini bile onun almadığını, onca eksik mevkiye rağmen devre arasında transfer yapılmadığını göz önünde bulunduralım. beşiktaş'ın ve özellikle fenerbahçe'nin kadro kalitelerinin bizden fersah fersah ileride olduğunu unutmayalım. hamza hoca, ne gökhan ve caner gibi üst düzey beklere sahip ne de gökhan töre, olcay, alper gibi kanatlara. dalga geçtiğimiz beşiktaş'ın üçüncü forveti cenk tosun bizde olsa emin olun ligi çoktan süpürmüştük. sow, webo, kuyt, demba ba, emenike'yi hesaba katmıyorum bile. bunlara ilaveten takımın bel kemiği melo ve semih'in uzun süren sakatlıkları, gol ümidimiz burak yılmaz'ın 10 maçta sakatlığından ötürü takımı yalnız bırakması, sneijder'in haftalardır hasta oluşu ve son olarak chedjou'nun sakatlık problemi hamza hocanın elini zayıflatan etkenler oldu.
bütün bu olumsuzlukların yanı sıra futbolcularımızın gayretlerinden de hiç şüphemiz yok, hepsi ellerinden gelenin en iyisini yapmaya çalışıyorlar. hakan balta haftalardır büyük bir özveri ve başarılı bir performans gösteriyor. umut bulut müthiş yeteneksiz biri olmasına rağmen sahada çırpınıyor varını yoğunu ortaya koymaya çalışıyor. sabri önünde oynayan oyuncuların böylesi çok değişkenlik* göstermesine rağmen hiç yadırgamadan standart bir performans gösteriyor hatta arada parıldıyor. durum böyle olunca hamza hocanın yeteneğe, kaliteye bakmaya pek fırsatı olmuyor açıkçası. yeri geldi formayı en çok isteyene verdi, yeri geldi takıma dahil etmeye çalıştığı oyuncuları kazanma amaçlı oyuna sürdü. sistemler ve oyuncu dizilimlerinde çok ısrarcı olmadı, maç maç değişik dizilişler ve oyuncu tercihleri yaptı ki bu yetersiz kadroda böyle mühendisliklere ihtiyaç vardı. ha bunda çok mu başarılı oldu, göze hoş gelen futbol oynattı mı, benim cevabım kısmen evet kısmen hayır. önümüzdeki senelerde yavaş yavaş kendi kafasındaki kadroyu şekillendirmeye başladığında güzel şeyler göreceğimize çok inanıyorum, hissediyorum.
teknik taktik özellikleri bir kenara hamza hocaya hayranlık besleyen birisiyim. böylesine yozlaşmış, değer yargılarını yitirmiş bir toplumda, aziz yıldırımların, 20 numaraların, volkan demirellerin, rasim ozanların, ahmet çakarların, ertem şenerlerin, rıdvanların, acunların, hikmet karamanların, yılmaz vuralların prim yaptığı ortamda hamza hocam adeta çölde bir su. ilk basın toplantısında diyor ki burası benim yuvam evim her şeyim. babam beni floryada az izlemedi derken gözleri dolan adam, ardından sorulan soruya karşın, istenmediğim ima edildiği an giderim, sözleşmelerin hiçbir kıymeti yok diyebilecek kadar da karakterli. duygularını yoğun yaşayan biri olmasının yanında, asla silik bir karaktere de sahip değil. kariyeri belki prandelli gibi bir hocanın çok çok altında ama sınırları, disiplin ölçütleri gayet yüksek ve düzeyli.* bu gözler futbolcuları it köpek gibi gören hocaları da gördü ama hamza hocam oyuncular üzerinde öyle naif bir etki bırakıyor ki eminim oyuncular da hocayı çok seviyorlardır. futbolcuların üzerinde bıraktığı etkileri görmek için karşılıklı konuşmalar esnasında oyuncuların mimiklerine, gözlerine bakmak yeterli diye düşünüyorum. sinir harbi şeklinde geçen maçlarımızın sonrasında bile yaptığı açıklamalar asla kırıcı, incitici olmadı. rakipleri tahrik edecek, ortamı gerecek hiçbir demeç vermedi. kötü hakem yönetimlerinde ''hakemler de insan elbette hata yapacaklar'' diyebildi. hata yapan oyuncusu hakkında konuşurken onu asla kırıcı şekilde eleştirmedi ancak mesaj göndermeyi de ihmal etmedi. konuşmalarında, hareketlerinde, ikili ilişkilerinde, saha kenarında öyle bir izlenim veriyor ki adeta beyefendiliğin timsali.
bütün bu olumsuzlukların yanı sıra futbolcularımızın gayretlerinden de hiç şüphemiz yok, hepsi ellerinden gelenin en iyisini yapmaya çalışıyorlar. hakan balta haftalardır büyük bir özveri ve başarılı bir performans gösteriyor. umut bulut müthiş yeteneksiz biri olmasına rağmen sahada çırpınıyor varını yoğunu ortaya koymaya çalışıyor. sabri önünde oynayan oyuncuların böylesi çok değişkenlik* göstermesine rağmen hiç yadırgamadan standart bir performans gösteriyor hatta arada parıldıyor. durum böyle olunca hamza hocanın yeteneğe, kaliteye bakmaya pek fırsatı olmuyor açıkçası. yeri geldi formayı en çok isteyene verdi, yeri geldi takıma dahil etmeye çalıştığı oyuncuları kazanma amaçlı oyuna sürdü. sistemler ve oyuncu dizilimlerinde çok ısrarcı olmadı, maç maç değişik dizilişler ve oyuncu tercihleri yaptı ki bu yetersiz kadroda böyle mühendisliklere ihtiyaç vardı. ha bunda çok mu başarılı oldu, göze hoş gelen futbol oynattı mı, benim cevabım kısmen evet kısmen hayır. önümüzdeki senelerde yavaş yavaş kendi kafasındaki kadroyu şekillendirmeye başladığında güzel şeyler göreceğimize çok inanıyorum, hissediyorum.
teknik taktik özellikleri bir kenara hamza hocaya hayranlık besleyen birisiyim. böylesine yozlaşmış, değer yargılarını yitirmiş bir toplumda, aziz yıldırımların, 20 numaraların, volkan demirellerin, rasim ozanların, ahmet çakarların, ertem şenerlerin, rıdvanların, acunların, hikmet karamanların, yılmaz vuralların prim yaptığı ortamda hamza hocam adeta çölde bir su. ilk basın toplantısında diyor ki burası benim yuvam evim her şeyim. babam beni floryada az izlemedi derken gözleri dolan adam, ardından sorulan soruya karşın, istenmediğim ima edildiği an giderim, sözleşmelerin hiçbir kıymeti yok diyebilecek kadar da karakterli. duygularını yoğun yaşayan biri olmasının yanında, asla silik bir karaktere de sahip değil. kariyeri belki prandelli gibi bir hocanın çok çok altında ama sınırları, disiplin ölçütleri gayet yüksek ve düzeyli.* bu gözler futbolcuları it köpek gibi gören hocaları da gördü ama hamza hocam oyuncular üzerinde öyle naif bir etki bırakıyor ki eminim oyuncular da hocayı çok seviyorlardır. futbolcuların üzerinde bıraktığı etkileri görmek için karşılıklı konuşmalar esnasında oyuncuların mimiklerine, gözlerine bakmak yeterli diye düşünüyorum. sinir harbi şeklinde geçen maçlarımızın sonrasında bile yaptığı açıklamalar asla kırıcı, incitici olmadı. rakipleri tahrik edecek, ortamı gerecek hiçbir demeç vermedi. kötü hakem yönetimlerinde ''hakemler de insan elbette hata yapacaklar'' diyebildi. hata yapan oyuncusu hakkında konuşurken onu asla kırıcı şekilde eleştirmedi ancak mesaj göndermeyi de ihmal etmedi. konuşmalarında, hareketlerinde, ikili ilişkilerinde, saha kenarında öyle bir izlenim veriyor ki adeta beyefendiliğin timsali.
