25
oğlumu sportmen olarak yetiştireceğim için gerçekleşmeyeceğini umduğum durum. stresi, üzüntüsü, derdi falan sorunlu bireyler oluyoruz hepimiz, hayatımızın merkezine alıyoruz galatasaray'ı. sevinci çok güzel ama maç izlerken ki aldığımız tip, ruh halimiz falan olcak iş değil. evde maç izlemem zaten çocuğumda sporu eğlence olarak görür, ben göremiyorum sonuçta, sarı kırmızıyla yaşıyoruz. ama tabii öncelikle sağlıklı evlatları olur hepimizin, gerisi hikaye.
