• 60
    galatasaray'ın sporda ne derece bir otoriteye, lobiye sahip olduğunu yeniden hatırlatan maç. spor tarihinin en büyük rezilliklerinden birkaçının tek periyotta yaşandığı şu maçın üstünden 2 gün geçmiş ve ne sözlükte bir entry, ne de medyada bir haber var.

    hani diyoruz ya türkiye'dir galatasaray, gerçekten de öyle. hakkı böyle yenilirken sesi çıkmayan, bir sonraki rezalate kadar -o da 2 saat filan konuşup konuyu kapatmak için- bekleyen, tek yaptığı iş yıllardır ittirilen sistemi yok etmek değil, başındaki vasıfsızı yollamaya çalışmak olan başka bir insan güruhu yoktur.

    yarın bu maçın başındaki 3 dangoz abdi ipekçi'ye gelir. işte maç kopana kadar ''hep oyunlar senaryolar'' filan. eskaza finale kalırsak da başkan turgay'la yemek yer yine. aziz'le öpüşür. işin özü bunlar kodamanlarla olacak işler değil. tabandan ses yükselmesi lazım. ama taraftar şu olanları 2 günde unutuyorsa, içinde sneijder, melo kadar galatasaray bağlılığı taşımayan adamlar ne diye kılını kıpırdatsın? çok üzgünüm ama taraftar olarak türkiye'nin içi en boş topluluklarından biriyiz. lafta galatasaray türkiye'nin hiçbir yerinde boş tribüne oynamaz ama şu ülkede istanbul'da olduğu kadar yalnız kaldığı başka da şehir yoktur.
App Store'dan indirin Google Play'den alın