127
yapılan itirazlardan sonuç ne çıkar bilmiyorum ama sadece şunu söyleyebilirim ki, kaybederken bile efsane kaybediyoruz, hani adımızı kazıyarak, iz bırakarak. o yüzden tuhaf bir gurur taşıyorum. ayrıca takımın hakkını tek başına savunan, her problemle tek başına mücadele eden ergin ataman her geçen gün daha da efsaneleşiyor gözümde.
bu arada ben bu sene gittiğim 2 maçta da (laboral ve tofaş) yenildiğimiz için totem uğruna bu maça gitmemiştim. ama tam manasıyla "ne maç oldu amk" kalıbını hak eden şu maçta salonda olamadığım için hayıflanıyorum. ender'in yürek koyduğu, carter'ın smacı vurduğu, young'ın savunmada rakip karşısında duvar gibi durduğu anlarda evde televizyon başında olmak fazlasıyla zordu. hakeme ve pargo denen hayvana annemin yanında ağız dolusu sövememekten bahsetmiyorum bile.
bu arada ben bu sene gittiğim 2 maçta da (laboral ve tofaş) yenildiğimiz için totem uğruna bu maça gitmemiştim. ama tam manasıyla "ne maç oldu amk" kalıbını hak eden şu maçta salonda olamadığım için hayıflanıyorum. ender'in yürek koyduğu, carter'ın smacı vurduğu, young'ın savunmada rakip karşısında duvar gibi durduğu anlarda evde televizyon başında olmak fazlasıyla zordu. hakeme ve pargo denen hayvana annemin yanında ağız dolusu sövememekten bahsetmiyorum bile.
