12
bak beyim, sana iki çift lafım var. koskoca adamsın. paran var, pulun var, herseyin var. binlerce kişi calışıyor emrinde. yakışır mı sana insanların hayalleriyle oynamak? yakışır mı bunca taraftarı, çoluğu çocuğu, karda kışta sneijdersiz bırakmak? ama nasıl yakışmasın! sen değil misin öz taraftarına gerekirse sneijder'i satarız diyen, bir damlacık saadeti çok gören. anlamıyor musun beyim, bu taraftar sneijder'i seviyor. ama ben boşuna konuşuyorum. sevgiyi tanımayan adama, sevgiyi öğretmeye çalışıyorum. hıh, sen, büyük patron, milyarder, fabrikalar sahibi hamdi bey! sen mi büyüksün? hayır, ben büyüğüm! ben, galatasaray taraftarı ! sen benim yanımda bir hiçsin, anlıyor musun, bir hiç! galatasarayın, sneijder'in yanında pul kadar bile değerin yok. ama şunu iyi bil, ne galatasarayıma ne de sneijder'ime hiçbir şey yapamayacaksın. yıkamayacaksın, dağıtamayacaksın, mağlup edemeyeceksin bizi. çünkü biz birbirimize parayla pulla değil, sevgiyle bağlıyız. bizler birbirimizi seviyoruz. biz bir aileyiz. biz güzel bir aileyiz. bunu yıkmaya senin gücün yeter mi sanıyorsun? dokunma artık aileme! dokunma galatasarayıma! dokunma sneijder'ime! dokunma ! eğer sneijder'in kılına zarar gelirse, ben, ömründe bir karıncayı bile incitmemiş olan ben, galatasaray taraftarı, hiç düşünmeden basarım floryayı indiririm seni o koltuktan! anlıyor musun, indiririm ve dönüp arkama bakmam bile!
