456
türk telekom arena'da izlediğim en efsane maç. 2011-2012 senesinden beri kombinem var ve 2-3 maç dışında hepsine gittim, hiç bir maçta bu kadar sevindiğimi hatırlamıyorum. biz kombineyi 2 kişi alıyoruz ve maçlara hep 2 kişi gidiyoruz ama 2013-2014 sezonunun ilk yarısında arkadaşım yurt dışına gitti ve bileti bana emanet etti. maçtan bir hafta öncesine kadar her türlü ortamda satmaya çalıştım ama istediğim parayı veren olmadı o nedenle de maça kendi çevremden birini götürmeye karar verdim. benim en yakın iki arkadaşım hasta fenerli ve beşiktaşlı, ilk olarak onlara sordum fenerli olan ben gelmek istiyorum dedi. kendisi avrupa maçlarında renk farketmeksizin türk takımını tutar. neyse üşüye üşüye maça gittik, maçtan önce içimizi alkolle ısıttık ama malum rezalet hava ilk günü 30. dakikada bitirdi. eve dönerken arkadaşım yarın çok epik birşeyler olucak bak görürsün dedi. diğer günde daha kalın giyinerek stada bir daha geldik. gerisi tamamen film şeridi. stresiyle, derdiyle, üşümesiyle 80 lere dayandı maç zaten. sürekli stadta yer değiştiriyoruz totem amaçlı ve bu değiştirmeler sırasında wesley reis buffonu avladı, gol olduğunda da biz topun tam kaleye girdiği yöndeyiz yani top kaleye girmeden gol olduğunu görmüş olduk. ben bide biraz iri biriyim arkadaşım da kısa boylu incecik bi adam. golden sonra boğazına sarıldım sıkıyorum goool gooooll diye arkadaşım son dakika golcusu dur dur diye bağırıyo bir yandan seviniyo falan inanılmaz dakikalardı. tabii sonra maçın bitişi kutlamalar falan aklıma geldikçe açar çektiğim videoları izlerim, youtubedan golü izlerim. teşekkürler galatasaray.
