hamza hamzaoğlu'ndan sonra yerli oyuncuların coşması

bana kalırsa karaktersizlikten değil de iletişimden ve kültür farkından kaynaklandı bu durum. tabii biraz da bizim yerli futbolcuların duygusal yapısı. mesela yabancı hoca karşısında doğal ve haklı olarak profesyonel, soğukkanlı futbolcu ister ama bizimkiler duygusal. e yabancı hoca futbolcularının hatalarını onların yüzlerine karşı söyler, bizim yerliye söyleyince moralmen çöküp futbola küsüyor bizimkiler. velhasılı, bu bizim topçuların profesyonel olamayışından kaynaklıdır ama ortada bir tavır ya da karaktersizlik yok bence. çünkü öyle olsa yaz dönemindeki hazırlık maçlarımıza ziyarete gelen mancini'ye başta selçuk ve burak olmak üzere bütün futbolcular hasretle sarılmaz sohbet etmezlerdi diye düşünüyorum. keza mancini onlara sık sık menşın atmaz twitterdan aralarında bir soğukluk olsa.

özet geçmek gerekirse, karaktersizlikten değil kültür ayrılığından olduğunu düşündüğüm durumdur. olması gereken yabancıların metodu ama bizim de özelliğimiz bu maalesef.