344
formsuz değil kötü futbolculardır. 25 yaşına kadar umutsuz bir vaka olarak kariyerleri silik olarak devam ediyor. daha sonra volkan şen'i bile ligin yıldızı yapabilen 'sihirli değnek' bunlarla trabzonspor'da şampiyon oluyor. derken fatih terim bunların abartılmış hallerinden faydalanıyor. biz bu arada kendilerini seviyor ve destekliyoruz. çünkü adamlar kapasitelerinin çok üzerinde oynuyorlar. çok azımız gerçekleri görüyor ve gerçekleri görenler linç ediliyor. selçuk'a xelçuk, burak'a ronaldo'yu yakıştırıyoruz haddimize olmadan. derken ideali olmayan futbolcular oldukları için başarıya erken doyuyorlar. avrupa'ya gitme hayalleri yerine galatasaray'da yüksek rakamlı bir kontrat beylerimize daha cazip geliyor.
işte dananın kuyruğu burada kopuyor. elbette olduğundan daha kötü olabilirsin, formsuz olabilirsin ama tek bir şartla: takımına zarar vermemeyi, tevazu göstermeyi bileceksin. işte bu ikili, karakter olarak burada kaybettiler. hiç hadlerine olmayarak selçuk sneijder'i, burak drogba'yı kendine denk gördü. ne olduklarını unuttular. 'biz olduk' dediler. yetmedi kötü olmalarını kendilerinden çok çevrelerine bağladılar. o da yetmedi; takımda gruplaştılar, teknik ekibi kendi yanlarına çektiler, yabancı düşmanlığı yaptılar. neticede galatasaray futbol takımını iflasa getiren süreçte başrol oynadılar. kendilerine 'dur' diyecek babayiğit ne yönetimden ne de teknik ekipten çıkabildi. aksine türk futbol tarihinin en kıyak sözleşmeleriyle ödüllendirildiler.
şu saatten sonra kendilerinden ümitli değilim. bir veli kavlak veya mustafa pektemek'in yarısı kadar bile olamazlar bundan sonra. çünkü ikisi de 25 yaşındaki karakterlerinde değiller. kendilerini bulunmaz hint kumaşı zannediyorlar ama değiller. yani gerçeklerin farkında değiller. kendilerine kötü bir haberim var ve gözdağı olarak algılansın diye söylüyorum. galatasaray, romantiklik katsayısı düşük bir taraftar kitlesine sahiptir. bu yüzden geçmişi unutucaz ve ağlaya ağlaya bu kulüpten gönderileceksiniz.
işte dananın kuyruğu burada kopuyor. elbette olduğundan daha kötü olabilirsin, formsuz olabilirsin ama tek bir şartla: takımına zarar vermemeyi, tevazu göstermeyi bileceksin. işte bu ikili, karakter olarak burada kaybettiler. hiç hadlerine olmayarak selçuk sneijder'i, burak drogba'yı kendine denk gördü. ne olduklarını unuttular. 'biz olduk' dediler. yetmedi kötü olmalarını kendilerinden çok çevrelerine bağladılar. o da yetmedi; takımda gruplaştılar, teknik ekibi kendi yanlarına çektiler, yabancı düşmanlığı yaptılar. neticede galatasaray futbol takımını iflasa getiren süreçte başrol oynadılar. kendilerine 'dur' diyecek babayiğit ne yönetimden ne de teknik ekipten çıkabildi. aksine türk futbol tarihinin en kıyak sözleşmeleriyle ödüllendirildiler.
şu saatten sonra kendilerinden ümitli değilim. bir veli kavlak veya mustafa pektemek'in yarısı kadar bile olamazlar bundan sonra. çünkü ikisi de 25 yaşındaki karakterlerinde değiller. kendilerini bulunmaz hint kumaşı zannediyorlar ama değiller. yani gerçeklerin farkında değiller. kendilerine kötü bir haberim var ve gözdağı olarak algılansın diye söylüyorum. galatasaray, romantiklik katsayısı düşük bir taraftar kitlesine sahiptir. bu yüzden geçmişi unutucaz ve ağlaya ağlaya bu kulüpten gönderileceksiniz.
