181
(bkz: #1595010)
öncelikle tekrar başı sağolsun. babasının mekanı cennet, toprağı bol olsun.
bu yazdıklarıyla bizlere bir de ders vermiştir bana kalırsa. aramızda ailesi ile arası bozuk olanlar, ailesine o eski değerini vermeyen arkadaşlar olabilir. haklısınız veya haksızsınız bunu bilmem ama eğer ki bu sıkıntıyı yaşayan varsa önce şükretsin. sonra ailesiyle bir an önce barışmaya çalışsın. uzaktaysa arasın hâlini hatrını sorsun, dibindeyse elini öpmeye gitsin en azından. bu söylediklerim sadece anne, baba veya kardeş için değil aslında. dede olur, nine olur hatta sizi çok kırmış olsa da 'değer verdiğiniz' dostlarınız için de geçerli. önce çevrenizdekilerin yaşadığına sevinin ve kıymetini bilin.
mesela bugün uzun zamandır ailemle ilgilenmediğimi hissettim. uzakta bizimkiler kayseri'de. biz de okuyoruz istanbul'da. sınavım vardı. yapıp çıktım aradım hemen annemi. konuştuk güzelce, sınavımın güzel geçtiğini beni merak etmemesini söyledim. daha sonra ablamı aradım, sınavlarım bittikten sonra eskişehir'e yanına geleceğimi söyledim. en son da babamı -evimizin direğini- aradım. babam dertli bu aralar bir yandan benim geçinme masrafım öbür yandan kendilerinin geçinme masrafı, işlerin yolunda gitmemesi derken çok yorgun ve mutsuz olduğunu anladım ses tonundan. uzun uzun konuştum. ne olursa olsun kendilerinden lükse kaçacak şeyler istemediğimi, sağlıklarına dikkat etmeleri gerektiğini ve sonuna kadar destek verdiğimi söyledim. hemen girdiğim sınavların çok iyi geçtiğini söyledim ki çok mutlu olur babam. benim iyi bir eğitim görmem için benden daha çok tırnak kazıdığını düşünürüm. biraz olsun rahatlattığımı düşünüyorum.
bunu neden anlattım? wasabi abimizin anlattıkları beni çok etkiledi. hayattan yine bir ders aldım. bu başlık altında yazmamın sebebi de wasabi'ye hem başsağlığı dilemek hem de kendisinden aldığım ilhamı burada paylaşmak istedim. yoksa bu entry'nin başlığı sanırım sözlük dertleşme duvarıydı. eğer bir hatam varsa moderasyon uyardığı takdirde dertleşme duvarı başlığına aktarırım.
öncelikle tekrar başı sağolsun. babasının mekanı cennet, toprağı bol olsun.
bu yazdıklarıyla bizlere bir de ders vermiştir bana kalırsa. aramızda ailesi ile arası bozuk olanlar, ailesine o eski değerini vermeyen arkadaşlar olabilir. haklısınız veya haksızsınız bunu bilmem ama eğer ki bu sıkıntıyı yaşayan varsa önce şükretsin. sonra ailesiyle bir an önce barışmaya çalışsın. uzaktaysa arasın hâlini hatrını sorsun, dibindeyse elini öpmeye gitsin en azından. bu söylediklerim sadece anne, baba veya kardeş için değil aslında. dede olur, nine olur hatta sizi çok kırmış olsa da 'değer verdiğiniz' dostlarınız için de geçerli. önce çevrenizdekilerin yaşadığına sevinin ve kıymetini bilin.
mesela bugün uzun zamandır ailemle ilgilenmediğimi hissettim. uzakta bizimkiler kayseri'de. biz de okuyoruz istanbul'da. sınavım vardı. yapıp çıktım aradım hemen annemi. konuştuk güzelce, sınavımın güzel geçtiğini beni merak etmemesini söyledim. daha sonra ablamı aradım, sınavlarım bittikten sonra eskişehir'e yanına geleceğimi söyledim. en son da babamı -evimizin direğini- aradım. babam dertli bu aralar bir yandan benim geçinme masrafım öbür yandan kendilerinin geçinme masrafı, işlerin yolunda gitmemesi derken çok yorgun ve mutsuz olduğunu anladım ses tonundan. uzun uzun konuştum. ne olursa olsun kendilerinden lükse kaçacak şeyler istemediğimi, sağlıklarına dikkat etmeleri gerektiğini ve sonuna kadar destek verdiğimi söyledim. hemen girdiğim sınavların çok iyi geçtiğini söyledim ki çok mutlu olur babam. benim iyi bir eğitim görmem için benden daha çok tırnak kazıdığını düşünürüm. biraz olsun rahatlattığımı düşünüyorum.
bunu neden anlattım? wasabi abimizin anlattıkları beni çok etkiledi. hayattan yine bir ders aldım. bu başlık altında yazmamın sebebi de wasabi'ye hem başsağlığı dilemek hem de kendisinden aldığım ilhamı burada paylaşmak istedim. yoksa bu entry'nin başlığı sanırım sözlük dertleşme duvarıydı. eğer bir hatam varsa moderasyon uyardığı takdirde dertleşme duvarı başlığına aktarırım.
