62
almanya'nin en antipatik takimi bayern'dir (alman arkadaslarimizdan ogrendigimiz kadariyla). bunun iki sebebi var. birincisi bavyera eyaletindeki almanlari alman olarak kabul etmez ulkenin geri kalani. onlari avusturyalilara daha cok benzetirler. bavyera geleneklerinin baska ulkelerde sanki alman gelenegi gibi gosterilmesinden de nefret ederler.
ikincisi ise bayern'in okulun kabadayisi gibi hareket etmesinden kaynaklaniyor.
futbol romantikligini mantikli oldugu ve mantigin disina ciktigi yerler var tabiki. mantik disina ciktigi yer parayi tamamen disladigi yerdir. degirmenin donmesi icin suya ihtiyac var. mantikli kismi ise rekabettir.
para herseyi ve herkesi satin alabilir ve kesinlikle almalidir da dedigimiz anda karsimiza rekabet sorunu cikar. butun iyi alman futbolcularin bayern tarafindan alindigi, yabanci pahali oyuncularin da yine maddi sebeplerle bayern'e gittigi bir bundesliga bir daha izlenmemek uzere futbolun sahnesinden silinir. sonucu belli bir boks macini izler misiniz? sonucu belli hem de uzun vadeli bir yarisi kim seyreder? futbolun keyfi mucadelede ve rekabette. eger romantikligin bir iyi yonu varsa o da rekabet ruhunu tasimak icin hareket etmesidir.
dortmund da buyuk takim, bayern ise almanyanin kabadayisi. aradaki fark bu. daha zengin olmasi daha buyuk kulup yapmiyor. iste rekabet burada basliyor. bundesliga'nin seyir zevki en yuksek liglerden birinin olmasinin sebebi adaletli bir gelir dagilimi yapmaya calisip takimlari rekabet icinde tutmasi. ingiltere ligi de benzer sekilde adaletli bir gelir dagilimi sagliyor.
konuyu dagitmadan ornegi nba'den vermek istiyorum. amerikalilar marketing ve rekabet konusunda dunyanin en iyisi, bunu herkes kabul eder sanirim. bu adamlar deli mi de kalkip salary cap diye bir kural koyuyorlar? neden zengin takimlar istedigi ati istedigi sekilde kosturamiyor? basit, rekabet biterse izlenilebilirlik biter. rekabet biterse umut biter. umut biterse mucadele ve kendini gelistirme de ortadan kalkar. insanlara mucadele edince bir seyler elde edebilecegini gostermeyi en iyi basaran amerikalilar haliyle boyle bir cozum buluyor. bu sayede nba'de sampiyonluk dongusune bir cok takim girebiliyor. eger zenginseniz ve maasli oyuncu almak isterseniz de inanilmaz buyuk vergiler vermek zorundasiniz. bu paralar da tekrar sistemin icine aktarilar yeni oyuncularin yetismesi, ligin izlenilebilirliginin arttirilmasi vs vs.
simdi gozumuzun onunde bu ornek varken bayern'in reus'u almak istemesi haliyle mide bulandiriyor. yabanci sinirin olmadigi, para sikintisinin olmadigi bir takim neden en buyuk rakibinin en iyi oyuncusunu almaya kalkar? reus benim en sevdigim oyunculardan biri ancak bayern istese di maria'yi alamaz mi? bayern istese james'i alamaz mi? bayern'in parasinin yetismeyecegi bir oyuncu dunya uzerinde yokken sanki yabanci sinir varmis gibi neden reus'u almaya calisiyor? cunku bayern almanya'nin kabadayisidir. en buyuk rakibinin en iyi oyuncusunu rakibinin gucunu koreltmek icin almaya calisiyor. istese daha iyisini de alir gercekten ihtiyaci olsa. ve bu nedenle almanya'daki en sevimsiz takimdir bayern.
cok degil 20 yil oncesine giderseniz avrupanin kalburustu takim sayisi simdikinin en az 3 katiydi. sebebi ise yildiz oyuncu dagilimi. 90'lardaki futbolu seyretmis biri icin su an izledigimiz kamera sakasi gibi.
rekabetin olmemesi icin mucadele etmenin romantizmle hicbir alakasi yok. bu sadece futbol sevgisi ve sporun ruhu icin. hepimiz sikeden dolayi futboldan sogumadik mi? sonucu belli maclari izleyince digiturkleri iptal ettirmedik mi? sonucu belli bir oyunu ne kadar izlersiniz?
reus icinse cok sey soylenebilir. alman futbolcularda, schweisteiger'den sonra takimimda gormek isteyecegim ilk oyuncu.
ikincisi ise bayern'in okulun kabadayisi gibi hareket etmesinden kaynaklaniyor.
futbol romantikligini mantikli oldugu ve mantigin disina ciktigi yerler var tabiki. mantik disina ciktigi yer parayi tamamen disladigi yerdir. degirmenin donmesi icin suya ihtiyac var. mantikli kismi ise rekabettir.
para herseyi ve herkesi satin alabilir ve kesinlikle almalidir da dedigimiz anda karsimiza rekabet sorunu cikar. butun iyi alman futbolcularin bayern tarafindan alindigi, yabanci pahali oyuncularin da yine maddi sebeplerle bayern'e gittigi bir bundesliga bir daha izlenmemek uzere futbolun sahnesinden silinir. sonucu belli bir boks macini izler misiniz? sonucu belli hem de uzun vadeli bir yarisi kim seyreder? futbolun keyfi mucadelede ve rekabette. eger romantikligin bir iyi yonu varsa o da rekabet ruhunu tasimak icin hareket etmesidir.
dortmund da buyuk takim, bayern ise almanyanin kabadayisi. aradaki fark bu. daha zengin olmasi daha buyuk kulup yapmiyor. iste rekabet burada basliyor. bundesliga'nin seyir zevki en yuksek liglerden birinin olmasinin sebebi adaletli bir gelir dagilimi yapmaya calisip takimlari rekabet icinde tutmasi. ingiltere ligi de benzer sekilde adaletli bir gelir dagilimi sagliyor.
konuyu dagitmadan ornegi nba'den vermek istiyorum. amerikalilar marketing ve rekabet konusunda dunyanin en iyisi, bunu herkes kabul eder sanirim. bu adamlar deli mi de kalkip salary cap diye bir kural koyuyorlar? neden zengin takimlar istedigi ati istedigi sekilde kosturamiyor? basit, rekabet biterse izlenilebilirlik biter. rekabet biterse umut biter. umut biterse mucadele ve kendini gelistirme de ortadan kalkar. insanlara mucadele edince bir seyler elde edebilecegini gostermeyi en iyi basaran amerikalilar haliyle boyle bir cozum buluyor. bu sayede nba'de sampiyonluk dongusune bir cok takim girebiliyor. eger zenginseniz ve maasli oyuncu almak isterseniz de inanilmaz buyuk vergiler vermek zorundasiniz. bu paralar da tekrar sistemin icine aktarilar yeni oyuncularin yetismesi, ligin izlenilebilirliginin arttirilmasi vs vs.
simdi gozumuzun onunde bu ornek varken bayern'in reus'u almak istemesi haliyle mide bulandiriyor. yabanci sinirin olmadigi, para sikintisinin olmadigi bir takim neden en buyuk rakibinin en iyi oyuncusunu almaya kalkar? reus benim en sevdigim oyunculardan biri ancak bayern istese di maria'yi alamaz mi? bayern istese james'i alamaz mi? bayern'in parasinin yetismeyecegi bir oyuncu dunya uzerinde yokken sanki yabanci sinir varmis gibi neden reus'u almaya calisiyor? cunku bayern almanya'nin kabadayisidir. en buyuk rakibinin en iyi oyuncusunu rakibinin gucunu koreltmek icin almaya calisiyor. istese daha iyisini de alir gercekten ihtiyaci olsa. ve bu nedenle almanya'daki en sevimsiz takimdir bayern.
cok degil 20 yil oncesine giderseniz avrupanin kalburustu takim sayisi simdikinin en az 3 katiydi. sebebi ise yildiz oyuncu dagilimi. 90'lardaki futbolu seyretmis biri icin su an izledigimiz kamera sakasi gibi.
rekabetin olmemesi icin mucadele etmenin romantizmle hicbir alakasi yok. bu sadece futbol sevgisi ve sporun ruhu icin. hepimiz sikeden dolayi futboldan sogumadik mi? sonucu belli maclari izleyince digiturkleri iptal ettirmedik mi? sonucu belli bir oyunu ne kadar izlersiniz?
reus icinse cok sey soylenebilir. alman futbolcularda, schweisteiger'den sonra takimimda gormek isteyecegim ilk oyuncu.
