abdul kader keita

bu adamı "ali sami yen stadyumunda, harry kewell ile beraber canlı izlemiş olmak" muhteşem ve hiç unutamayacağım bir keyifti. gerçekten şu hayatta bu kombinasyonu yaşamamış olanlar için tarif etmesi çok güç. öyle bir domine ediyordu ki rakibin sol kanadını, şiir gibiydi lan herif.

o döktürdüğü sıralarda "galatasaray'dan sonra ben bu adam en aşağı chelsea'ye filan gider" derken al-sadd'a gitmişti. daha doğrusu zorla gönderilmişti. ah ulan ah.