deplasman

13 yaşındaydım, ilk deplasmana gittiğimde evdekiler polis eşliğinde beni arıyorlarda zaten söyleseydimde izin vermeyeceklerdi.. şimdi düşünüyorumda hayatımın tam ortasında gitmeye başlamışım deplasmana, sonraki 13 sene içinde yüzlerce deplasman oldu, ama hiç biri o ilk gidilen maç kadar heyecanlı değildi ( geçen seneki sivas haric tabi. ) artık şu durumdayım içerideki maçlara gitmek daha istemiyorum, deplasman maçlarını bekliyorum artık.. saatlerce yollardasın nedenin belli, sevdiğinle olmak istemek, geçiş yapılan şehirlerdeki gözler tuhaf bakıyor otobüs içindeki insanlara, biraz da dengesizler deniliyor, mecnun leylanın peşine, kerem aslı'nın peşine gitmiş.. bizde sevdiğimizin peşinden gidiyoruz ne var ki..

bekliyelim haftasonunu..