46
'ruzgarlarla savasalim... boylesi daha delice.'
bunun şekerini biraz fazla kaçırmışlar sanırım, sen de sarılma kahvene kimse elinden alacak değil....hayır yataktayım ve uyukluyorum...neden gelmiştin ki, düşünmediğim bir cevap veremezsin sanırım...aç gözlerini yataktasın...üzgün bakma bana üzülmediğini biliyorum, seni ben yaratıyorum beynimde, bu benim algım ve ancak düşlerimde üzgün olabilirsin kaybedişimize, umrunda değil ki, biliyorum...bu elimdeki telefon mu alarmı mı kurucaktım acaba...tatlı yiyorum sanırım eğilip bakamıyorum tek görebildiğim senin yüzün, sinir bozucu bi sessizlik bu, artık kalkalım...artık uyanmalıyım,ağzım kurumuş...taksimde yürümek hiç bu kadar ızdırap verici olmamıştı senle, elini tutmak yerine sadece bunu hayal edebildiğim içindir, şuan aklından ne geçiyor acaba, koluna değsem...bir hafta uyanmasam ne olur acaba, yada bir ay, dünya değişmiş olur mu?...gitmekten bahsediyorsun, hiç gelmedin ki...giyinip sözcükleri sesli kullanabileceğim bir yere gitmeliyim, tabi önce şu yastıktan kafamı kaldırabilirsem... seni tutan şey ben değildim ki, gitmene izin veren ben olayım...git, bırak özlemin kalsın yatağımın baş ucunda, bir çerçevenin içinde, cam boyasıyla kaplanmış...yine gidiceksin olmadığım yerlere, bense senin izlerinle kaplıyım, kalan olmak ne zor... artık aç şu gözlerini, oyala kendini boşluklarla, çirkin de olsa bak ellerindekine... giderken görmedim seni, düşlerimde de uğrulayacak değilim, tenin karışsın şehrin tozuna, renklerin alacalı ve sessiz, bu sefer yanında götür kırıntıları, üstüne basıp düşmek istemiyorum...ayak parmaklarım uyuşmuş, sinir hücrelerime baskı yapmış huzursuzluğun, kahretsin, saatler de geri alınmış, bir saat daha fazla yaşamak zorundayım seni.
paul mccartney - my valentine
http://www.youtube.com/watch?v=f4dzzv81X9w
bunun şekerini biraz fazla kaçırmışlar sanırım, sen de sarılma kahvene kimse elinden alacak değil....hayır yataktayım ve uyukluyorum...neden gelmiştin ki, düşünmediğim bir cevap veremezsin sanırım...aç gözlerini yataktasın...üzgün bakma bana üzülmediğini biliyorum, seni ben yaratıyorum beynimde, bu benim algım ve ancak düşlerimde üzgün olabilirsin kaybedişimize, umrunda değil ki, biliyorum...bu elimdeki telefon mu alarmı mı kurucaktım acaba...tatlı yiyorum sanırım eğilip bakamıyorum tek görebildiğim senin yüzün, sinir bozucu bi sessizlik bu, artık kalkalım...artık uyanmalıyım,ağzım kurumuş...taksimde yürümek hiç bu kadar ızdırap verici olmamıştı senle, elini tutmak yerine sadece bunu hayal edebildiğim içindir, şuan aklından ne geçiyor acaba, koluna değsem...bir hafta uyanmasam ne olur acaba, yada bir ay, dünya değişmiş olur mu?...gitmekten bahsediyorsun, hiç gelmedin ki...giyinip sözcükleri sesli kullanabileceğim bir yere gitmeliyim, tabi önce şu yastıktan kafamı kaldırabilirsem... seni tutan şey ben değildim ki, gitmene izin veren ben olayım...git, bırak özlemin kalsın yatağımın baş ucunda, bir çerçevenin içinde, cam boyasıyla kaplanmış...yine gidiceksin olmadığım yerlere, bense senin izlerinle kaplıyım, kalan olmak ne zor... artık aç şu gözlerini, oyala kendini boşluklarla, çirkin de olsa bak ellerindekine... giderken görmedim seni, düşlerimde de uğrulayacak değilim, tenin karışsın şehrin tozuna, renklerin alacalı ve sessiz, bu sefer yanında götür kırıntıları, üstüne basıp düşmek istemiyorum...ayak parmaklarım uyuşmuş, sinir hücrelerime baskı yapmış huzursuzluğun, kahretsin, saatler de geri alınmış, bir saat daha fazla yaşamak zorundayım seni.
paul mccartney - my valentine
http://www.youtube.com/watch?v=f4dzzv81X9w
