381
babam ve kardeşimle maçı izlediğimde oyuna girdiği anda hem yüzümüz güldü hem de gözlerimiz doldu. maçı daha uzaktan seyreden babam kendisini daha yakından görmek için televizyona gelip iyice yakınlaştı belki de kendisine saygıdan. çok istedik o anda kolombiya'nın gol atmasını. kolombiya'yı sevdiğimizden değil atılan golden sonra ki içten sevgisini, hoplayışını, zıplayışını görmek için. göstermediler ama olsun. neticede o sevinmişti ve bizde sevinmiştik. hayatımın sonuna kadar unutamam herhalde oyuna girerken gözlerinin içi gülerken gözyaşlarını tutmasını. bazı futbolcular çok yetenekli değildir ama büyük yüreklidir. kendinde onu görürsün ya işte. öyle biriydi mondragon. i love you mondi !
