409
kendisiyle bildiğin can yakan bir anımın olduğu maç.
askerliğimi istanbul'da bir jandarma kampında yapıyordum. askerliğin 12 aya düşürülmesiyle, erken terhis olma durumu oluştu. 12 aralık 2013 teskere tarihim. 10 aralık gecesi maçın iptaliyle ben bu maça giderim aga düşüncesi bildiğin içime yer etti. 11 aralı sabahı kalktım erkenden, uyku haram artık şafak doğan güneş ve galatasaray maçı ertelenmiş ben istanbuldayım, bilet sıkıntısı yok. neyse, kalktım yataktan gittim görev yaptığım odaya eşyalarımı topladım çarsı defterini ne yapıp imzalattım kısım komutanına. çok sevgili amirimiz, ben çıktıktan sonra koğuşa gitmiş, benim yatak bozuk diye ismimi almış bir de üstüne üstlük yarın içtimaya çıksın demiş. sinirden çılgına döndüm. girdim odasına beni çarşıya çıkartmıyormuşsunuz, yarın da içtimaya çıkacakmışım dedim. bu gayet bir ciddi tonla, evet yatağını yapmadın bir ay da çarşın kitli dedi. 1 ay boyunca da içtimada göreceğim seni dedi. ben yarın teskere alıyorum, içtimaya da çıkmıyorum,dedim ortalık buz kesti. o an ki sinirle ne dediğimi bilmiyorum artık kalksa dövse döver yani. en azından o sınırda döver. bu şok oldu bilmiyordum falan dedi. biraz da bozuldu yüzü. her neyse ben helalleşmeye gelmiştim çarşı bahaneydi dedim, hakkınızı helal edin burada emeğiniz geçti bize dedim, gülümsedi kalktı elimi sıktı helal olsun dedi. sen de helal et dedi, etmiyorum deyip arkamı dönüp selamı çakıp çıktım odadan. ufakcık bir valizlemakam binasından salınarak yürüyüyorum, her yer kar içimde anlamsız bir huzur. koğuşa doğru yürüyorum. ben koğuşa gitmeden koğuşu arattırmış coldone çarşıya çıkabilir diye... idari işler astsubayını aradım öztorunla defteri gönderdiğimi çok istiyorsa şahsın kendisinin çarşıya çıkmasını söyledim ilettiler mi bilmiyorum ama çıktıktan sonra bir hafta boyunca aramıştı adam beni cep telefonumdan. en sonunda açtım kusura bakma falan dedi. bu da böyle bir anımdır.
askerliğimi istanbul'da bir jandarma kampında yapıyordum. askerliğin 12 aya düşürülmesiyle, erken terhis olma durumu oluştu. 12 aralık 2013 teskere tarihim. 10 aralık gecesi maçın iptaliyle ben bu maça giderim aga düşüncesi bildiğin içime yer etti. 11 aralı sabahı kalktım erkenden, uyku haram artık şafak doğan güneş ve galatasaray maçı ertelenmiş ben istanbuldayım, bilet sıkıntısı yok. neyse, kalktım yataktan gittim görev yaptığım odaya eşyalarımı topladım çarsı defterini ne yapıp imzalattım kısım komutanına. çok sevgili amirimiz, ben çıktıktan sonra koğuşa gitmiş, benim yatak bozuk diye ismimi almış bir de üstüne üstlük yarın içtimaya çıksın demiş. sinirden çılgına döndüm. girdim odasına beni çarşıya çıkartmıyormuşsunuz, yarın da içtimaya çıkacakmışım dedim. bu gayet bir ciddi tonla, evet yatağını yapmadın bir ay da çarşın kitli dedi. 1 ay boyunca da içtimada göreceğim seni dedi. ben yarın teskere alıyorum, içtimaya da çıkmıyorum,dedim ortalık buz kesti. o an ki sinirle ne dediğimi bilmiyorum artık kalksa dövse döver yani. en azından o sınırda döver. bu şok oldu bilmiyordum falan dedi. biraz da bozuldu yüzü. her neyse ben helalleşmeye gelmiştim çarşı bahaneydi dedim, hakkınızı helal edin burada emeğiniz geçti bize dedim, gülümsedi kalktı elimi sıktı helal olsun dedi. sen de helal et dedi, etmiyorum deyip arkamı dönüp selamı çakıp çıktım odadan. ufakcık bir valizlemakam binasından salınarak yürüyüyorum, her yer kar içimde anlamsız bir huzur. koğuşa doğru yürüyorum. ben koğuşa gitmeden koğuşu arattırmış coldone çarşıya çıkabilir diye... idari işler astsubayını aradım öztorunla defteri gönderdiğimi çok istiyorsa şahsın kendisinin çarşıya çıkmasını söyledim ilettiler mi bilmiyorum ama çıktıktan sonra bir hafta boyunca aramıştı adam beni cep telefonumdan. en sonunda açtım kusura bakma falan dedi. bu da böyle bir anımdır.
