483
sporla alakasız ama sabahtan beri diesel1907 isimli yazarın yazdıklarını okuyorum. bu kadar seviyesiz bir ortamda açan bir gül gibi. hem de fenerli. inanması güç. şu entry de ona ait: *
--- alıntı ---
turkiye'yi yasanmaz yapan olaylardan biridir. yillardir futbol izlerim (baska sporlari da izlerim) hayatim boyunca futbol ugruna adam oldurecek seviyeye gelen taraftari (hangi takimi tuttugundan bagimsiz olarak) anlayabilmis degilim. futbol nedir? hatta profesyonel spor nedir? haftasonlari, bos zamanlarda insanlarin izleyip stres atmasi, eglenmesi, iyi vakit gecirmesi icin organize edilen olaylardir. futbol macina (veya spor musabakana) gidersin, izlersin, sonra sahada guzel bir mucadele gorup eve keyifle donersin, bu budur. bazi insanlar x takimina gonul verir, bazi insanlar y takimina gonul verir, bazi insanlar z takimina gonul verir. sirf birileri senden baska takima gonul verdi diye ayni mahallede yetistigin belki yedigin ictigin ayri gitmeyen bir adama niye dusman gozuyle bakiyorsun ki? bu nedir abi?
abd'den iki ornek vereyim. henuz daha abd'de ikinci yilimdi ve hicbir spor musabakasina gitmisligim yoktu. bir gun trenle san francisco'dan san jose'ye gecmem gerekti ve trene binecekken bir beyzbol macinin dagilmakta oldugunu ve taraftarlarin trene dogru yol aldigini gordum. turkiye'de taraftar kavgalarina alisik oldugum icin "bu ne lan, birazdan kan cikacak" diye dusundum ve "iki takimin taraftarini niye ayni anda saliyorlar ki, manyka mi bunlar" diye aklimdan gecirdim. birazdan tren geldi ve iki takimin taraftari trene dolustu. ben de hala yusuf yusuf halde "oha lan, bari iki takimin taraftarini farkli vagonlara koysalarmis, ayni vagonda gidilir mi?" diye dusunmeye basladim. birazdan herkes vagonda yerlerini aldi ve mac hakkinda muhabbet etmeye basladilar. muhabbetten kimin kazanip kimin kaybettigi bile anlasilmiyordu, herkes "cok guzel mac oldu" "iyi eglendik" "o son sayiyi gordun mu, hayran kaldim" tarzi skordan bagimsiz muhabbet ediyordu, en ufak bir olay olmadan 1 saatlik tren yolculugu bitti.
birkac sene sonra michigan'dayim ve o siralar buz hokeyine deli gibi merak salmistim. taraftari oldugum san jose takimi detroit'e geliyordu ve maca deplasman taraftari olarak gidecektim. buz hokeyi beyzbola benzemiyor, genelde macta oyuncular bile birbirini yumruklarken hakem gayet normal birseymis gibi izliyor, bir de detroit'in hokey taraftari abd'deki tum spor taraftarlari icinde en atesli gruplardan biridir (nba, nhl, nfl...tum ligler dahil). maca o zamanlar ciktigim kizla gidecektik ve biletlerimizi aldik ve yola koyulduk. kiz normal giyinmisti ama benim uzerimde san jose sharks formasi vardi ve 100 metreden belli oluyordu. "arena'ya gelince san jose shark taraftarlarini bulup onlarla takilim" diye dusunuyordum ama biletin oldugu numaraya gidince bolgedeki tek san jose taraftarinin ben oldugumu farkettim. bulundugum blokta 400-500 kadar atesli detroit taraftari vardi ve blok tamamen kirmiziya boyanmisti, ben de blogun tam ortasinda beyaz formamla at sikinde kelebek gibi duruyordum.
ustelik mac play off serisinin kaderini belirleyecek olan macti ve detroit yenilirse elenecekti. neyse, mac basladi ve detroit 2-0 one gecti ve ilk periyodun bitmesine 4-5 saniye kala san jose farki bire indirdi. boylece ilk periyot 2-1 detroit ustunluguyle bitmisti. ikinci periyotta detroit bir gol daha buldu ve skoru 3-1 yapti. herkes artik detroit'in maci kazanmasina kesin gozuyle bakiyordu, hatta bu periyotta hatirladigim kadariyla detroit'in bir golu de verilmemisti ama kimse pek takmamisti. son periyotta cikan kavgalarla ortam epeyce gerilmisti ve san jose 2 gol ust uste atarak maci 3-3'e getirmisti. mac uzatmalara gidilecekti ve salonda inanilmaz bir stres vardi ve bu stres herkesin yuzunden okunuyordu. o zamanki kiz arkadasim "uzatmalarda san jose gol atarsa sessiz ol, golu kendi icinde kutla" demisti ben de "tamam, buradan canli cikmak istiyorum" demistim.
neyse uzatmalar basladi ve henuz 6-7 dakika olmusken san jose golu buldu. san jose'nin goluyle salon sessizlige burunmustu ve ben de dayanamayip "gooool" diye sesimin sonuna kadar bagirdim. birazdan en az 100 kisi bana dogru bakmaya basladi ve "aha boku yedik" diye dusunmeye basladim. millet 5-6 saniye boyunca bana tip tip bakti ve iclerinden biri tek kelime bile etmeden donup onlerine baktilar. altin gol atilmisti ve salon bosalacakti. disari cikarken elemanin biri bana bakip "umarim bir sonraki turda elenirsiniz" diye bagirdi (ki zaten bir sonraki turda elendik). baska biri de orta parmak gosterdi, ben de ona orta parmak gosterdim ama bu iki seyin disinda ne laf atan, ne fiziksel saldirida bulunan, hicbir sey olmadi. mactan sonra herkes macin ne kadar heyecanli ve eglenceli gectiginden bahsediyordu.
kadikoy'de fenerbahce stadinin maraton tribununde galatasaray formasiyla mac izlediginizi, macta yumruklarin konustugunu, ortamin gergin oldugunu, galatasaray'in 2 farkli maglubiyetten gelip uzatmalarda galibiyete ulastigini, tum stad sessizlige burunmusken "goool" diye yirtindiginizi ve insanlarin birkac saniye boyunca size ters ters bakmak disinda bir sey yapmadigini/demedigini dusunun.
spor budur arkadas, gidip baska takima gonul verdi diye bir insani oldurmeye yeltenmek, bir insani sirf baska renklerden hoslaniyor diye dovmek istemek magara adamlarina yakisir. dusunsene adamin biri mavi rengi seviyor sen kirmizi rengi seviyorsun ve sirf bu yuzden kavgali bicakli oluyorsunuz. yillarin fenerbahcelisiyim buna bir turlu anlam veremem.
haftasonu insanlar eglenip desarj olsun diye duzenlenen bir aktivitede biri bir takima baskasi baska takima gonul verdi diye dusmanlik yapmak, o kisiye sanki hayatinin en buyuk hatasini yapmis gibi bakmak, hayati ona cehennem etmeye ant icmek kadar sacma bir sey yok. futbolcular milyon dolarlari goturuyor, taraftar birbirini yiyor. yarin oburgun sezon bitince fenerbahceli ve galatasarayli futbolcular beraberce bodruma gidecekler, eglenecekler, mankenleri goturecekler, sokakta dolasan taraftar da "nasil koyduk ama" muhabbeti yapip birbirini yiyecek.
--- alıntı ---
bu adamın entrylerini okuyun derim. özellikle dün titanic yazmış. 1 saat falan sürüyor okuması.
--- alıntı ---
turkiye'yi yasanmaz yapan olaylardan biridir. yillardir futbol izlerim (baska sporlari da izlerim) hayatim boyunca futbol ugruna adam oldurecek seviyeye gelen taraftari (hangi takimi tuttugundan bagimsiz olarak) anlayabilmis degilim. futbol nedir? hatta profesyonel spor nedir? haftasonlari, bos zamanlarda insanlarin izleyip stres atmasi, eglenmesi, iyi vakit gecirmesi icin organize edilen olaylardir. futbol macina (veya spor musabakana) gidersin, izlersin, sonra sahada guzel bir mucadele gorup eve keyifle donersin, bu budur. bazi insanlar x takimina gonul verir, bazi insanlar y takimina gonul verir, bazi insanlar z takimina gonul verir. sirf birileri senden baska takima gonul verdi diye ayni mahallede yetistigin belki yedigin ictigin ayri gitmeyen bir adama niye dusman gozuyle bakiyorsun ki? bu nedir abi?
abd'den iki ornek vereyim. henuz daha abd'de ikinci yilimdi ve hicbir spor musabakasina gitmisligim yoktu. bir gun trenle san francisco'dan san jose'ye gecmem gerekti ve trene binecekken bir beyzbol macinin dagilmakta oldugunu ve taraftarlarin trene dogru yol aldigini gordum. turkiye'de taraftar kavgalarina alisik oldugum icin "bu ne lan, birazdan kan cikacak" diye dusundum ve "iki takimin taraftarini niye ayni anda saliyorlar ki, manyka mi bunlar" diye aklimdan gecirdim. birazdan tren geldi ve iki takimin taraftari trene dolustu. ben de hala yusuf yusuf halde "oha lan, bari iki takimin taraftarini farkli vagonlara koysalarmis, ayni vagonda gidilir mi?" diye dusunmeye basladim. birazdan herkes vagonda yerlerini aldi ve mac hakkinda muhabbet etmeye basladilar. muhabbetten kimin kazanip kimin kaybettigi bile anlasilmiyordu, herkes "cok guzel mac oldu" "iyi eglendik" "o son sayiyi gordun mu, hayran kaldim" tarzi skordan bagimsiz muhabbet ediyordu, en ufak bir olay olmadan 1 saatlik tren yolculugu bitti.
birkac sene sonra michigan'dayim ve o siralar buz hokeyine deli gibi merak salmistim. taraftari oldugum san jose takimi detroit'e geliyordu ve maca deplasman taraftari olarak gidecektim. buz hokeyi beyzbola benzemiyor, genelde macta oyuncular bile birbirini yumruklarken hakem gayet normal birseymis gibi izliyor, bir de detroit'in hokey taraftari abd'deki tum spor taraftarlari icinde en atesli gruplardan biridir (nba, nhl, nfl...tum ligler dahil). maca o zamanlar ciktigim kizla gidecektik ve biletlerimizi aldik ve yola koyulduk. kiz normal giyinmisti ama benim uzerimde san jose sharks formasi vardi ve 100 metreden belli oluyordu. "arena'ya gelince san jose shark taraftarlarini bulup onlarla takilim" diye dusunuyordum ama biletin oldugu numaraya gidince bolgedeki tek san jose taraftarinin ben oldugumu farkettim. bulundugum blokta 400-500 kadar atesli detroit taraftari vardi ve blok tamamen kirmiziya boyanmisti, ben de blogun tam ortasinda beyaz formamla at sikinde kelebek gibi duruyordum.
ustelik mac play off serisinin kaderini belirleyecek olan macti ve detroit yenilirse elenecekti. neyse, mac basladi ve detroit 2-0 one gecti ve ilk periyodun bitmesine 4-5 saniye kala san jose farki bire indirdi. boylece ilk periyot 2-1 detroit ustunluguyle bitmisti. ikinci periyotta detroit bir gol daha buldu ve skoru 3-1 yapti. herkes artik detroit'in maci kazanmasina kesin gozuyle bakiyordu, hatta bu periyotta hatirladigim kadariyla detroit'in bir golu de verilmemisti ama kimse pek takmamisti. son periyotta cikan kavgalarla ortam epeyce gerilmisti ve san jose 2 gol ust uste atarak maci 3-3'e getirmisti. mac uzatmalara gidilecekti ve salonda inanilmaz bir stres vardi ve bu stres herkesin yuzunden okunuyordu. o zamanki kiz arkadasim "uzatmalarda san jose gol atarsa sessiz ol, golu kendi icinde kutla" demisti ben de "tamam, buradan canli cikmak istiyorum" demistim.
neyse uzatmalar basladi ve henuz 6-7 dakika olmusken san jose golu buldu. san jose'nin goluyle salon sessizlige burunmustu ve ben de dayanamayip "gooool" diye sesimin sonuna kadar bagirdim. birazdan en az 100 kisi bana dogru bakmaya basladi ve "aha boku yedik" diye dusunmeye basladim. millet 5-6 saniye boyunca bana tip tip bakti ve iclerinden biri tek kelime bile etmeden donup onlerine baktilar. altin gol atilmisti ve salon bosalacakti. disari cikarken elemanin biri bana bakip "umarim bir sonraki turda elenirsiniz" diye bagirdi (ki zaten bir sonraki turda elendik). baska biri de orta parmak gosterdi, ben de ona orta parmak gosterdim ama bu iki seyin disinda ne laf atan, ne fiziksel saldirida bulunan, hicbir sey olmadi. mactan sonra herkes macin ne kadar heyecanli ve eglenceli gectiginden bahsediyordu.
kadikoy'de fenerbahce stadinin maraton tribununde galatasaray formasiyla mac izlediginizi, macta yumruklarin konustugunu, ortamin gergin oldugunu, galatasaray'in 2 farkli maglubiyetten gelip uzatmalarda galibiyete ulastigini, tum stad sessizlige burunmusken "goool" diye yirtindiginizi ve insanlarin birkac saniye boyunca size ters ters bakmak disinda bir sey yapmadigini/demedigini dusunun.
spor budur arkadas, gidip baska takima gonul verdi diye bir insani oldurmeye yeltenmek, bir insani sirf baska renklerden hoslaniyor diye dovmek istemek magara adamlarina yakisir. dusunsene adamin biri mavi rengi seviyor sen kirmizi rengi seviyorsun ve sirf bu yuzden kavgali bicakli oluyorsunuz. yillarin fenerbahcelisiyim buna bir turlu anlam veremem.
haftasonu insanlar eglenip desarj olsun diye duzenlenen bir aktivitede biri bir takima baskasi baska takima gonul verdi diye dusmanlik yapmak, o kisiye sanki hayatinin en buyuk hatasini yapmis gibi bakmak, hayati ona cehennem etmeye ant icmek kadar sacma bir sey yok. futbolcular milyon dolarlari goturuyor, taraftar birbirini yiyor. yarin oburgun sezon bitince fenerbahceli ve galatasarayli futbolcular beraberce bodruma gidecekler, eglenecekler, mankenleri goturecekler, sokakta dolasan taraftar da "nasil koyduk ama" muhabbeti yapip birbirini yiyecek.
--- alıntı ---
bu adamın entrylerini okuyun derim. özellikle dün titanic yazmış. 1 saat falan sürüyor okuması.
