• 9
    2014 ilkbahari itibari ile seyrettigimiz rezil otesi futbol yuzunden tekrar anmaya basladigim, futbolcularin sahaya cikip tum hunerlerini sergiledigi, mucadelenin yanina sihiri kattigi, sanatci futbolcularin cirit attigi, buyuk butceli takimlarin sahaya guc gosterisi yapmak icin ciktigi, daha mutevazi takimlarin ise "sizden bir eksigimiz yok" dercesine var gucuyle futbolu oynayarak kazanmaya calistigi muhtesem yillar.

    600-700 milyon eurolar harcayip takim kuruyorsunuz, yatiginiz sey defansa 9 kisi dizip iki hizli adamla skor uretmeye calismak. kazanabilirsiniz ancak bu futbol degil. tiyatral bir strateji var sahada artik. futbolun o sanatsal yone tamamen bitmis, geriye mekanik bir oyun gelmis.

    icim aciyor suanki futbolu izlerken. arada nostalji olsun diye acip hagi'yi, roberto baggio'yu, ronaldo'yu falan seyrediyorum. belki biraz agir gelebilir, ben bu oynanan oyunu futbol adina ahlaksiz buluyorum. hani sokakta taslari koyar mac yaparsiniz, rakibin bir yuvasi gider kendi kalesini kucultur kimse bakmazken. iste onun gibi. sunu hep merak etmisimdir, bu dunyanin en pahali takimlarini yonete teknik direktorler, kendilerine daha mutevazi bir takim verseler ne yaparlar? adimlasarak adam almaya basladiginda gucsuz takim kendine geldi diye mizikan cocuklar gibi aglar dururlar. benim icin o mizikci cocuktan farki yok bunlarin. evet biraz abartarak konusuyorum. iyi de bu da benim zevkim, neden icine etmek zorundaydiniz ki? futbolu bu kadar mekaniklestirmeye ne gerek vardi?

    ben 94 dunya kupasindaki isvec'i, 92'deki danimarka'yi sevdim, mutevazi takimlarla catir catir oynayarak yukseldikleri icin. hagi'li romanya'yi sevdim 94'te kupanin en iyi futbollarindan birini oynadiklari icin. sacchi'li milan'i getirin geri. ben 90'lar futbolu istiyorum, cok mu sey bekliyorum hayattan?
App Store'dan indirin Google Play'den alın