ne dediler

fenerbahçe ile olan her maçımız büyük mücadeleye sahne olarak 5 sayının altında bitiyor. bu çekişmeli maçta birçok kader şutu olacağını biliyordum. kendi kendime bu tarz bir atış şansı bulursam değerlendireceğimi söyledim. ve imkan bulunca da üst üste iki kader üçlü kullandım, çok şükür ki ikisinde de başarılı oldum. ilk üçlüğümden önce 3 dakikadır sayı üretemediğimizin farkında bile değildim. maç sonu arkadaşlarımdan öğrendim. ikincisinde ise cappie’nin üçlüğüyle fark 4’e inerken ‘eyvah geliyorlar’ dedik. bibrzycka'nın bir adım önde olduğunu görünce şutu kullandım. potayı görmüyordum ama o topun potanın içerisinden gireceğini biliyordum. bazen böyle hissediyorsun o an bunu hissettim. şut girince sancho bana bir baktı ‘ne yaptın sen’ gibilerinden…

(bkz: şebnem kimyacıoğlu)