1
yeni nesil taraftarda çok görülen duygu yoğunluğu. sanırım 90'lı yıllardan sonra doğan nesiller olduğundan, hep başarı gördüğü için, en ufak bir olumsuzluğa tahammül edemiyor. son 10 yıldaki "iyi gün taraftarı" profili bu ekipten oluştu. özellikle bu yıl için net bir galatasaray taraftarı profili çizebiliriz. evet puan kayıpları, yenilgiler çok sıkıcı. saçmalıklara bile sığmayan puan kayıplarına tahammül edemeyişinizi anlarım da, umudunuzu, inancınızı, renklere olan güveninizi yitirip sağa sola saydırmanızı anlayamam. kendi yönetiminize, hocanıza, futbolcularınızı "galatasaray'ın başarısını istemiyorlar"mış gibi bir algıyla yorumlamak sadece bize zarar veriyor. bu zamana kadar böyle bir baskı işe yarasa, trabzon halkı trabzonspor'u şampiyonlar ligi şampiyonu yapabilirdi.
bir takım her maçı kazanacak diye bir kaide yok. her deplasman da puan kaybetmesine tahammül edin sonucu çıkmaz buradan. sadece neden böyle oluyor eleştirisi yapmak yerine, içimiz yandı, siz de yanın ulan tavrı! hiç güzel durmuyor.
bu sezon için, ben de aynı fikirdeyim. artık bu deplasman kayıpları aşırı sinir bozucu. suçluları kimse, bir an önce önlem alınmalı. he bu durum var diye telegol, beyaz futbol ya da rıdvan dilmen ağzıyla futbolcularımızı, hocamızı yerden yere vurma hakkını kimseye vermez. kötü performansı eleştirip, sen hele biraz geride dur demek hepimizin hakkı. fakat sezon sonunu bu futbolcularla getirecekken, üstelik kaliteleriyle ilgili bir problem değil, mental bir problem varken bu sert uslup gerçekten kabul edilemez. biz benzemeyelim dedikçe, sevmediğimiz taraftarlara benzemeye başladık... puan kaybettik ya da şampiyonluk kaybettik diye stadı mı yakacağız? futbolcu istemiyorsa, beceremiyorsa bu yıl kupa almayı, seneye olmaz bu formanın altında, kupa almak isteyen, başarı isteyen biri gelir giyer o formayı. yahu beğenmediğiniz taraftar yığını, şikeci olduklarını yaptıklarını bile bile hala hırsızın uğursuzun arkasında duruyorlar. bizim diyorlar, suçu bile sahipleniyorlar...
heh şu gerçeği de gözardı edemeyiz. taraftarın şampiyonluğu istediği kadar sahada oynayan futbolcular istemiyor. formasını kayıtsız-şartsız-primsiz terletmeyen in getireceği şampiyonluk zaten yarım olur. biz hep yüreğimizle başarılı olduk, yine olacağız. belki bugün değil..
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
dip not: 2013-2014 sezonu biraz garip bir sezon. bildiğiniz gibi şike sürecinde sona yaklaşıldı. bizim okuduklarımızı, duyduklarımızı sizce futbolcular bilmiyor mu? kulüp içinde, kendi aralarında konuşmuyorlar mı? iştahsızlığın ve rahatlığın sebebi bir nebze bu olabilir. içerideki maçlarda takımımız ülke futbolunun çok üstünde bir oyun oynarken, deplasmandaki iştahsızlığın sebebi bu seviyedeki profesyoneller için mentaldir. biraz da tabloyu böyle okumak gerekiyor diye düşünüyorum.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
galibiyet alınca canım cicim, mağlubiyet alınca "geber emi" galatasaraylı duruşa pek yakıştıramıyorum. kupa, kupalar, şampiyonluklar bile kaybedebiliriz. ama galatasaray rengine olan bağlılığınız başarıya endeksli olursa, orada sıkıntı olur. elbette futbol temaşa, kederlenmek için bir bağ kurulmayacağı gibi sadece mutlu olma, kazanmaya şartlanmış duygularla da olaylara bakılmaz. hayatımızın kötü giden taraflarının haykıramadığımız aksiliklerini, tuttuğumuz renk üzerinden akıtmak, bu "oyunu" gölgeler. futbolculara da hocaya da, yönetime de bir şey diyemezsiniz o zaman. başarısızlar elbet gider zaten, peki sen enerjini yeşil sahada boşaltmayı bırakacak mısın? sadece sözlük nezdinde değil, tüm galatasaraylılara ve futbolcularımıza nacizane çağrımdır, lütfen galatasaraylı olalım, şampiyon galatasaray'ı rıdvan'da tutar.
en büyuk galatasaraylı murat kardeşimin de dediği gibi. 'olsun gs hep bzım bıdakı maçlra bakcaz.' https://twitter.com/...s/427575150528065536 efsanemizden: http://s14.directupload.net/.../120611/8uomvymv.swf
bir takım her maçı kazanacak diye bir kaide yok. her deplasman da puan kaybetmesine tahammül edin sonucu çıkmaz buradan. sadece neden böyle oluyor eleştirisi yapmak yerine, içimiz yandı, siz de yanın ulan tavrı! hiç güzel durmuyor.
bu sezon için, ben de aynı fikirdeyim. artık bu deplasman kayıpları aşırı sinir bozucu. suçluları kimse, bir an önce önlem alınmalı. he bu durum var diye telegol, beyaz futbol ya da rıdvan dilmen ağzıyla futbolcularımızı, hocamızı yerden yere vurma hakkını kimseye vermez. kötü performansı eleştirip, sen hele biraz geride dur demek hepimizin hakkı. fakat sezon sonunu bu futbolcularla getirecekken, üstelik kaliteleriyle ilgili bir problem değil, mental bir problem varken bu sert uslup gerçekten kabul edilemez. biz benzemeyelim dedikçe, sevmediğimiz taraftarlara benzemeye başladık... puan kaybettik ya da şampiyonluk kaybettik diye stadı mı yakacağız? futbolcu istemiyorsa, beceremiyorsa bu yıl kupa almayı, seneye olmaz bu formanın altında, kupa almak isteyen, başarı isteyen biri gelir giyer o formayı. yahu beğenmediğiniz taraftar yığını, şikeci olduklarını yaptıklarını bile bile hala hırsızın uğursuzun arkasında duruyorlar. bizim diyorlar, suçu bile sahipleniyorlar...
heh şu gerçeği de gözardı edemeyiz. taraftarın şampiyonluğu istediği kadar sahada oynayan futbolcular istemiyor. formasını kayıtsız-şartsız-primsiz terletmeyen in getireceği şampiyonluk zaten yarım olur. biz hep yüreğimizle başarılı olduk, yine olacağız. belki bugün değil..
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
dip not: 2013-2014 sezonu biraz garip bir sezon. bildiğiniz gibi şike sürecinde sona yaklaşıldı. bizim okuduklarımızı, duyduklarımızı sizce futbolcular bilmiyor mu? kulüp içinde, kendi aralarında konuşmuyorlar mı? iştahsızlığın ve rahatlığın sebebi bir nebze bu olabilir. içerideki maçlarda takımımız ülke futbolunun çok üstünde bir oyun oynarken, deplasmandaki iştahsızlığın sebebi bu seviyedeki profesyoneller için mentaldir. biraz da tabloyu böyle okumak gerekiyor diye düşünüyorum.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
galibiyet alınca canım cicim, mağlubiyet alınca "geber emi" galatasaraylı duruşa pek yakıştıramıyorum. kupa, kupalar, şampiyonluklar bile kaybedebiliriz. ama galatasaray rengine olan bağlılığınız başarıya endeksli olursa, orada sıkıntı olur. elbette futbol temaşa, kederlenmek için bir bağ kurulmayacağı gibi sadece mutlu olma, kazanmaya şartlanmış duygularla da olaylara bakılmaz. hayatımızın kötü giden taraflarının haykıramadığımız aksiliklerini, tuttuğumuz renk üzerinden akıtmak, bu "oyunu" gölgeler. futbolculara da hocaya da, yönetime de bir şey diyemezsiniz o zaman. başarısızlar elbet gider zaten, peki sen enerjini yeşil sahada boşaltmayı bırakacak mısın? sadece sözlük nezdinde değil, tüm galatasaraylılara ve futbolcularımıza nacizane çağrımdır, lütfen galatasaraylı olalım, şampiyon galatasaray'ı rıdvan'da tutar.
en büyuk galatasaraylı murat kardeşimin de dediği gibi. 'olsun gs hep bzım bıdakı maçlra bakcaz.' https://twitter.com/...s/427575150528065536 efsanemizden: http://s14.directupload.net/.../120611/8uomvymv.swf
