grev

işçiler, öğretmenler, doktorlar...bireysel olarak bakıldığında hiçbir siyasi güçleri, yaptırımları yok değil mi?fakat hepsi birlikte toplandığında bu topluluktan daha güçlü de siyasi irade olmaz.en yakın örneğini yunanistan'da yaşadık.sosyal hakları elinden alınanlar iktidara kuvvetli bir refleks gösterdiler.türk toplumunda 'grev' tamamen işlerliliğini yitirmiş durumda.sebebi açık: kraldan çok kralcı olmak.insanlar futbol takımı gibi tuttukları gibi siyaset yapıyorlar.önce benim takımım kazansın da (siyasi olarak) sonra ben de çıkarımı ona göre hedeflerim kafasındalar.bu noktada bana düşen görev şunu size hatırlatmak:' zulmün rengi, takımı ,tarafı olmaz kardeşlerim'.düşünün berkin'in vurulduğu gün mevcut siyasi iktidara sempati besleyen bir vatandaşımızın oğlu da aynı şekilde, ekmek almaya giderken vurulup ölseydi?
toplumların ortak akılları vardır, olmalıdır.mağduriyet hangi siyasi kitleye uğrayacağını maalesef seçmez.özetle insanlar ayrımlarını bir kenara bırakarak birlik olmalılar, zalime karşı durmalılardır.günün koşulları bunu gerektirir.