grev

yönetim, futbolcu, taraftar elele kolkola yürüyüş düzenleyerek, değil türkiye'de tüm dünya'da futbolu temizleme ile sonuçlanabilecek eylemdir. ama bu vizyon, bu yürek bizde yok.

o zaman renklerin kardeşliği, ezeli rekabet, ebedi dostluk olabilir. futbolun da bir spor olduğunu unutmamak gerek, ülkesi için savaşmayacak insanlar, sonunu düşünmeden sahaya eline geçeni atabiliyor.

atılan çakı burak yılmaz'a geldi, ucuz atlattı. gözüne gelse hesabını kim verecek?

emenike'ye atılan cisim, sahaya atılan tuğla, sökülen direkler, yanan statlar, ters çevrilen araçlar, kırılan camlar, yanan canlar ve sönen hayatlar. ne için? 90 dakikalık eğlence için, geldiğimiz, getirildiğimiz şu duruma bakın, neredeyse ülke bölünecek. amerika'nın işi değil mi?

yazık...

(bkz: acı gerçekler)