3346
bir yaz günü yün sarı formayla başladı seninle sevdamiz yaz maz demedim giydim formayi, böbürlenerek çıktım sokağa top oynamaya, herkes bana bakıyormuş hissi vardı sanki üzerimde. kahvede dışardan camdan izlerdim maçını yenilince üzülürdüm babam teselli ederdi hep. o zamanlar babam belli etmezdi ama şimdi anliyorum belli etmemeye çalıştığını benden fazla üzülürdü belki de. şimdi ise ben teselli ediyorum onu. aşk alışkanlıkmış belki yaşadım gördüm öyleymiş alışınca bırakılamıyor bırakılınca alışılıyormuş. seninki ne aliskanlik ne de aşk seninki tam anlamıyla tarif edilemeyen sanırım. tarif edilemeyen diyorum çünkü bilmiyorum hangi kelimeyi sana söylesem bilmiyorum. aşk ta hayal kirikligi var sende yok, aşk ta güzel günler biter belki sende zor, hadi madem sana aşk diyorlar desinler seninle hayal kirikligi varsa, yerine başkasını koyabiliyorlarsa desinler, başkasına alışabiliyor, sensizliğide alışabılıyorlarsa desinler. illa bir şey söylemek gerekirse sana aşk falan degil sevda desinler.
