422
biraz sonra yazacaklarımı benim yaş grubum biraz daha iyi anlayacak. bu benden daha ufak olanları küçük görmek filan değil. lütfen kesinlikle yanlış anlamayın. ama 2002'den ünal aysal dönemine kadar geçen süreçteki başarısız avrupa maceralarımız 1990 ve sonrası doğumluların, bizim yaşadıklarımızı yaşayamamasına neden oldu. anca bu 2 senedir anlayabiliyorlar.
neyse önce şunu paylaşayım : http://www.youtube.com/watch?v=o-Xns9p7C2U
arkadaş bu çok önemli bir organizasyon bizim için. her takım için önemlidir ama bazı takımlar vardır, onlar için daha önemlidir. yani perşembe sabahı koşa koşa gazete bayilerine gidip, acaba ne yazdılar diye bir sürü gazete almak. okulda böbürlenerek gezmek vs. vs. bizim evimiz burası. fener bizi isterse 26556-0 yensin umrumda değil. benim için kötü sonuç şampiyonlar liginde bulunmamaktır. bakın bu barcelona için öyle değildir. barcelona'nın her sene şampiyonlar ligine katılması zaten olasıdır. ama gitmezse çok garip karşılanmaz. ama biz öyle bir dönem geçirdik ki, gitmediğimiz sene garip karşılanırdı. benim aklıma gelen böyle glaskow ranger's vardı. hani 4 büyük ligten olmayıp da her sene gitmesi gereken.
ya burası farklı bir yer. cidden şampiyonluk filan umrumda değil. isterse her sene fener alsın. ama biz her sene burada olmalıyız. haftanın başından salı ya da çarşamba oynayacağımız maçın heyecanına girmeliyiz.
şimdi arkadaşlar diyor ki chelsea sizi çok rahat yener. yahu yensin, önemli değil. valla önemli değil. önemli olan orada olmak. anlayamıyorlar, anlayamazlarda zaten. bunu tarif etmem imkansız. yani bunu yaşayanlar bilir. şampiyonlar liginde her maça, yenilmek ya da yenmek için çıkarsın. mesela fener ya da beşiktaş real madrid ile eşleştiğinde, ''fark yiyeceğiz'' derler. ama bizim içimizde hep ''acaba'' vardır. çünkü evimiz burası. ve emin olun o zamanlar, bütün rakipler de bunu biliyordu. galatasaray geldiğinde onlarda ''acaba'' diyordu. çünkü atmosferimizdeyiz. evet büyük olabilirsin, milyon dolarlık adamların olabilir ama biz galatasarayız ve her sene senin gibi takımlarla oynuyoruz.
benim gözümde şampiyonlar ligine katılmak > lig şampiyonluğu , şampiyonlar liginde gruptan çıkmak > uefa şampiyonu olmak. mesela dünkü maç bittiği gibi çarşambanın heyecanı sarmaya başladı beni.
fener'in 6 attığı maçta çok üzülmüştüm. ama mesela beni daha çok üzen şey şampiyonlar ligi ön elemelerinde maç kaybetmekti.
inşallah bundan sonra her sene evimizde oluruz. ben çünkü kendimi ve takımımı hiç bu lige ait hissetmiyorum. *
neyse önce şunu paylaşayım : http://www.youtube.com/watch?v=o-Xns9p7C2U
arkadaş bu çok önemli bir organizasyon bizim için. her takım için önemlidir ama bazı takımlar vardır, onlar için daha önemlidir. yani perşembe sabahı koşa koşa gazete bayilerine gidip, acaba ne yazdılar diye bir sürü gazete almak. okulda böbürlenerek gezmek vs. vs. bizim evimiz burası. fener bizi isterse 26556-0 yensin umrumda değil. benim için kötü sonuç şampiyonlar liginde bulunmamaktır. bakın bu barcelona için öyle değildir. barcelona'nın her sene şampiyonlar ligine katılması zaten olasıdır. ama gitmezse çok garip karşılanmaz. ama biz öyle bir dönem geçirdik ki, gitmediğimiz sene garip karşılanırdı. benim aklıma gelen böyle glaskow ranger's vardı. hani 4 büyük ligten olmayıp da her sene gitmesi gereken.
ya burası farklı bir yer. cidden şampiyonluk filan umrumda değil. isterse her sene fener alsın. ama biz her sene burada olmalıyız. haftanın başından salı ya da çarşamba oynayacağımız maçın heyecanına girmeliyiz.
şimdi arkadaşlar diyor ki chelsea sizi çok rahat yener. yahu yensin, önemli değil. valla önemli değil. önemli olan orada olmak. anlayamıyorlar, anlayamazlarda zaten. bunu tarif etmem imkansız. yani bunu yaşayanlar bilir. şampiyonlar liginde her maça, yenilmek ya da yenmek için çıkarsın. mesela fener ya da beşiktaş real madrid ile eşleştiğinde, ''fark yiyeceğiz'' derler. ama bizim içimizde hep ''acaba'' vardır. çünkü evimiz burası. ve emin olun o zamanlar, bütün rakipler de bunu biliyordu. galatasaray geldiğinde onlarda ''acaba'' diyordu. çünkü atmosferimizdeyiz. evet büyük olabilirsin, milyon dolarlık adamların olabilir ama biz galatasarayız ve her sene senin gibi takımlarla oynuyoruz.
benim gözümde şampiyonlar ligine katılmak > lig şampiyonluğu , şampiyonlar liginde gruptan çıkmak > uefa şampiyonu olmak. mesela dünkü maç bittiği gibi çarşambanın heyecanı sarmaya başladı beni.
fener'in 6 attığı maçta çok üzülmüştüm. ama mesela beni daha çok üzen şey şampiyonlar ligi ön elemelerinde maç kaybetmekti.
inşallah bundan sonra her sene evimizde oluruz. ben çünkü kendimi ve takımımı hiç bu lige ait hissetmiyorum. *
