3561
zamanında "aha lan yine top beyblade'de yandık anasını satayım" diyorken, şimdi "afferin lan emre, yürü lan" diye bağırdığım ve artık büyük bir zevkle izlediğim yetenekli futbolcumuzdur. kendisi bir selçuk inan değildir. yani takım içinde öyle bir ağrlığı yoktur. oyun tarzıda selçuk'a pek benzemiyor. hatta pek değil hiç benzemiyor. yalnız selçuk'a bir şey olduğunda ne bileyim bir sakatlık* falan olduğunda veya dinlendirilmek istendiğinde emre kesinlikle aklıma gelen ilk isimdir. fakat sadece bu futboluyla. dikine oynayan, sakin ve hızlı düşünen, kaleyi görünce de affetmeden sol ayağıyla yapıştırması gerekiyor. ilk iki özelliği edindi, bir tek yapıştırması kaldı. artık daha çok sorumluluk alıyor. orta sahayı parselledi gibi. devam et böyle ulu emre.
