2741
dünyada kendisinin yerinde olmak isteyen milyarlarca insan var. biri de benim. sol bileğimin yanında sağ bileğim, sağ kolum ve sol kolumun kırılmasına da razıyım. sakatlandığı pozisyonda al penaltı yaptırdı bacağı kırılsa da kurtulsak dedim. aradan 1 saniye geçti ve bileğinin kırıldığını gördüm. hay dedim dilimi eşşşşek arıları soksaydı da demeseydim. üzüldüm falan. ciddi ciddi üzüldüm. sonra asıl üzülmem gerekenin ben olduğunu hatırladım. anlık üzüntümden sonra gram üzülmüyorum kendisine. taş çatlasa 5 ay sonra yürümeye başlar. hawaii'ye gidip son nefesine kadar okyanusa karşı taşak serinletir. şimdi ben aydın'a mı üzüleyim kendime mi ? akbili aylık mı yaptırsam 5 lira kara geçer miyim diyerek elime takvim alıp yola çıkacağım okula, işe gideceğim günleri hesaplıyorum.
