ünal aysal

başkan olduğu ilk zamanları hatırlıyorum ağır acemi idi. ama soğukkanlığı işini kolaylaştırdı. geldiği zaman ne galatasaray ne türk futbolu güzel günler geçirmiyordu, hatta bir dönem hergün yeni bir olay patlak veriyordu. o zamanı çok iyi kullandı. geldiğinde yönetim kurulu çok iyiydi o yüzden bu kadar başarılı oldu. bir sene sonra biraz daha olgunlaşmıştı, mikrofonlara sürekli demeçler veriyor, en çok o söz sahibi olmak istiyordu, başarılı her iş adamı gibi, ön planda olmak keyif veriyordu. daha sonra ondan beklenmeyecek bir hareket yaptı, daha tam olmamışken ben bu işi kaptım moduna girdi ve birlikte başarılı olduğu arkadaşlarını tasviye etti. ve yönetim kuruluna bir sürü vasıfsızı koydu bunun nedeni belliydi, tek adam olma, tek ve son söz sahibi olma. evet kendi ayağına sıktı. zaten medya ve içeriden yaratılmaya çalışılan ünal aysal-fatih terim gerilimi tetik verdi, tampon vazifesi gören yöneticilerin eksikliği sonun başlangıcı oldu.

ünal aysal-fatih terim gerilimi ayrı konu. fakat yaptığı talihsiz değişiklik ile ayağına sıktı. gönderdiği isimler gerek kulüp içinde gerekse dışarıya verdiği enerji ile daha sağlam daha aklı başında daha olgun bu işi bilen insanlardı, son 2 senedir tff'nin yapamadığı şeyleri yeni yönetimimiz yarı sezonda yaptırdı. ve yapmaya devam ediyor.

galatasaray futbol takımı bu sene şampiyon olmaz ise bu camia ne maddi büyümeye, ne diğer şubelerdeki başarıya bakar, kendisi ve yönetimi için son sezon olabilir.