493
valla şenol güneş'in sayesinde hayat görüşümüzün (bakışımızın ya da artık neyse :) kişinin galatasaray'a kattıkları kadar olduğunu öğrenmiş olduk. ne kadar sığ, ne kadar zavallıymışız meğerse biz yahu. yazan arkadaşlardan da allah razı olsun bak ciddi söylüyorum. bugüne dek benim hayat bakışım şunu öngörmekteydi: "kişinin gönlümüze girme kriteri yetenekleri, başarıları ve istikrarıdır; gönülde kalma kriteri ise kaygan bir zeminde değil, sağlam bir zeminde inşa edilen karakteridir." idi. aynı florya metin oktay tesislerinde yazılan o söz gibi. ama gel gör ki öyle değilmiş. tekrar arkadaşlara teşekkür ediyorum, ufkumu açtılar. hatta onların da anlayacağı dilden belirteyim. süphanallah kardeş, ibretlik paylaşım!
