86
yıllardır hep bir şeyler eksikti hayatımızda, hep bir acı vardı. ya çok sevdiğimiz birini kaybetmiştik, ya sevgiliden ayrılmıştık. işte o zamanlarda kurulan rakı sofralarında hüzün denizinde boğulurduk, boş kalan kadeh misali hissederdik kendimizi. tam da o an yüreğinin en orta yerinde umudun adı çalınır ya işte aynen öyle. kimsemiz yoktu ama galatasaray hep vardı, çünkü umudun diğer adıydı galatasaray, sevincim, neşem, kahkaham oldu her yıkıldığımı sandığımda. her defasında galatasaray'a sarılıp kalktım ayağa. sensiz gün geçmesin dursun tüm zamanlar, kalpler seni bekler galatasaray..
