1318
fuat, ümit ve ben çok iyi arkadaştık. yediğimiz içtiğimiz ayrı gitmez, nereye gidilecekse hep beraber gider hep beraber takılırdık. ikisinide severdim lakin fuat'ın yeri bende daha ayrıydı çünkü fuat ile bizim mazimiz çocukluğumuza dayanırdı. ümit, daha sonra aramıza katılmıştı. cömertliği ve baba tavırlarıyla ümit'i de hemen kabullenmiştik, üçümüzdük yani: ''muhteşem üçlü''
çok iyi top oynardık, ümit'in liderliğinde çok iyi halısaha takımımız vardı. en iyimiz fuat olsada takımın yükünü üçümüz çekerdik. şehirde yenmediğimiz takım kalmadı. çevremizde bizi tanımayan yoktu. her hafta sonu bazen haftaiçi maçlarımız olur, gelene geçene koyardık...
herşey iyiydi, güzeldi amma artık sonra ne olduysa; fuat ile ümit in arası birdenbire bozuldu. düzelir dedik olmadı. barıştırmak için fuat'a gitsem ümit suçlu, ümit'e gitsem fuat haksızdı. içten içe fuat'ın haklılığını desteklesem de olayları bir türlü anlayamadım. nitekim; birbirlerine laf çakmalar, hakaretler falan derken ipler iyice koptu. en son 'benim için, arkadaşlığımız için barışın lann' dedim yine olmadı...
düzenimiz bozulmuştu.. o ''muhteşem üçlü'' artık yoktu... bir süre fuat ile görüşemedim ama ümit ile halısaha maçında görüşmüştük. hatta maç öncesi daima görmeye alıştığım fuat'ı göremeyince; ümit'e dedimki: ''fuat da ister, takıma devam etsin bari'' dedim ama 'kim'e söylüyorum ki... sonra son halka olarak, fuat birgün beni aradı ''2-3 ay önce bi iş teklifi vardı yaa, staja falan gitmiştim. ben işe alındım gidiyorum, hakkını helal et'' dedi ve şehir dışına gitti...
olayları etkisinden kurtulamadan fuat gitmişti... takımın en büyük yıldızı artık yoktu... ümit ve ben kalmıştık, zorlukları ikimiz aşacaktık artık. eskiden olduğu gibi maçlara vargücümüzle çıkıp yine rakiplerimizi yenmek ve şöhretimizi devam ettirmek zorundaydık. ama bu kez ''fuatsız''...
şimdi mi? ümit, takıma mehmet diye birini getirmiş. kaliteli kumaşı var, beyefendi de birine benziyor fakat anlaşabileceğiz mi henüz erken..
ve son olarak şunu söylüyorum: fuat gitti ama birgün tekrar buralara dönecek inşallah ... *
çok iyi top oynardık, ümit'in liderliğinde çok iyi halısaha takımımız vardı. en iyimiz fuat olsada takımın yükünü üçümüz çekerdik. şehirde yenmediğimiz takım kalmadı. çevremizde bizi tanımayan yoktu. her hafta sonu bazen haftaiçi maçlarımız olur, gelene geçene koyardık...
herşey iyiydi, güzeldi amma artık sonra ne olduysa; fuat ile ümit in arası birdenbire bozuldu. düzelir dedik olmadı. barıştırmak için fuat'a gitsem ümit suçlu, ümit'e gitsem fuat haksızdı. içten içe fuat'ın haklılığını desteklesem de olayları bir türlü anlayamadım. nitekim; birbirlerine laf çakmalar, hakaretler falan derken ipler iyice koptu. en son 'benim için, arkadaşlığımız için barışın lann' dedim yine olmadı...
düzenimiz bozulmuştu.. o ''muhteşem üçlü'' artık yoktu... bir süre fuat ile görüşemedim ama ümit ile halısaha maçında görüşmüştük. hatta maç öncesi daima görmeye alıştığım fuat'ı göremeyince; ümit'e dedimki: ''fuat da ister, takıma devam etsin bari'' dedim ama 'kim'e söylüyorum ki... sonra son halka olarak, fuat birgün beni aradı ''2-3 ay önce bi iş teklifi vardı yaa, staja falan gitmiştim. ben işe alındım gidiyorum, hakkını helal et'' dedi ve şehir dışına gitti...
olayları etkisinden kurtulamadan fuat gitmişti... takımın en büyük yıldızı artık yoktu... ümit ve ben kalmıştık, zorlukları ikimiz aşacaktık artık. eskiden olduğu gibi maçlara vargücümüzle çıkıp yine rakiplerimizi yenmek ve şöhretimizi devam ettirmek zorundaydık. ama bu kez ''fuatsız''...
şimdi mi? ümit, takıma mehmet diye birini getirmiş. kaliteli kumaşı var, beyefendi de birine benziyor fakat anlaşabileceğiz mi henüz erken..
ve son olarak şunu söylüyorum: fuat gitti ama birgün tekrar buralara dönecek inşallah ... *
