wesley sneijder

yeni antrenörümüzle iyi bir diyalog kurup, eski günlerine dönmesini dilediğim aslan parçası. ama nedense geldiğinden beri hamle yaptığı her topta sanki biri formasından çekiyormuş gibi hissettiriyor. top ayağındayken her şey on numara takım takır takır işliyor. geri geliyor top alıyor, gözüküyor top istiyor. fakat ne zaman ki çalım atmak için topu ayağından aşıyor, ne zaman ki ortadaki bir topa koşuyor, yok arkadaş beline halat bağlamışlar sanki gidemiyor adam. eyvallah topu koşturuyor adam amerikan rüyası da, arada da topla beraber boş alanı görüp bir 10 15 metre gitsin istiyorum. tabi bunun ikili mücadelelerle de doğrudan alakası var gibi geliyor bana. neyse umarım gelen antrenörle iyi anlaşır.

bu arada eğer sakatlık durumu yoksa 33. dakikada çıkarılması korkunç yanlış karar. sen nasıl burak oyuna, takıma küsmesin diye onu oyunda tutuyorsan, sneijder'e de en azından 12 dakika daha sabredeceksin arkadaş.

edit: ağrıları olduğu için çıkmayı kendisi teklif etmiş, kendini riske atmak istememiş. o halde ümit davala hasan şaş ikilisi'nin karakter özelliklerini bir kenara bırakıp antrenörlükleri hakkında eleştirilere devam edebilirsiniz. nacizane rica.