atla gel şaban

absürt komediyle birlikte eser miktar hüzün de içeren yeşilçam klasiği. "çoluğun çocuğun rızkını yedin, boyun posun devrilsin herif" temalı feryat figan kadın çığlığı eşliğinde yaşanan kavgaların canlı şahidi olmuş çocuk(şimdilerin yetişkini tabi) sayısı eminim ki hiç yabana atılır değildir... bütün bu hüzünlü tarafına rağmen delicesine güldürür, onlarca efsane replik ve sahneyi barındırır ki saymakla bitmez.

(bkz: minibüs muhakkak lazım)
(bkz: kaseti de bulun)