didier drogba

fatih terim'le karsilikli buyuk saygi besledikleri, hayranlikla izledigimiz bir iliskileri var. biz de cok seviyoruz kendisini ve dunyadaki tum futbol taraftarlari gibi saygi duyuyoruz. bu sayginin hatiri sayilir bir kismi bizlere ve onceliklerimize duyduguna inandigimiz saygidan geliyor. tam da bu yuzden artik sapkasini onune koyup, takimda cok daha etkili duran top kullanan oyuncular varken her frikik pozisyonunda takim arkadaslarini "itmemeyi" dusunmesi gerek. bu konuda fatih terim'in tavri da cok onemli elbette. drogba bu sezon sonu takimdan ayrilirken, agzimizda kalacak o muazzam tadin icerisinde "ah"lar olmamali. yataga uzanip tavana bakip hatirladigimizda, sadece gulumsemeliyiz. ayni akhisar deplasmanini hatirladigimizda yaptigimiz gibi, ayni diego lopez'in suratini hatirlar gibi...