133
hayatım hiçbir zaman istediğim gibi olmadı. kendim de istediğim gibi bir insan olamadım. hepsini geçtim, iyi biri bile değilimdir lan belki. sağlık sorunları da yaşadım. bir yandan yaşamaya da devam ediyorum. ve o karanlık düşünce arada beni de dürtüyor. biraz daha aptalca bir refleksim oluyor benim, intiharı düşünüyorum. bunca yıldır bir baltaya sap olamamış, hiç bir boku becerememiş bir insan olarak; ilk sağlık sorunu "ihtimali" gündeme geldiğinde intiharı düşündüm. daha öncesinde de düşündüm. daha sonrasında da düşündüm. yaşadığım 24 yıldan şimdi bile vazgeçerim amk nedir ki? önemsiz bir insanım ve benim zaman çizgisinden silinmem bir peter bishop etkisi yaratmaz. onu da geçtim, bi ske derman olmuşluğum yoktur; hiçbir bok değişmez özetle. o yüzden bana kalırsa benim yaşamamam çok mantıklı bir karar. konuşup sizi de bu konuda ikna edebilirim. "sen öl birader, kapladığın hacme yazık amk." diye hak verirsiniz lan. nereye bağlayacağım, onu söyleyeyim. belki sen bunca gönderinin içinde bunu görmeyeceksin bile. çok normaldir. görme amk, hangi ske derman olmuşum ki seni ikna edeyim? güzel kardeşim, sana sunabileceğim tek argüman şu:
yaşamadığın yıllardan vazgeçme.
o yıllar sadece senin yılların değil. şu ana kadar tanıdığın herkesin yılları. doğmamış çocuklarının yılları. ileride tanışacağın onlarca insanın yılları. belki benim bile bir gram payım vardır amk? nereye vazgeçiyorsun anlamadım. hayat senin, ömür senin, kan senin, damar senin... tamam abi bu irade tamamen sana ait. ama bu karar maalesef seni bağlamıyor. şu durumda böylesine cesurca karar alabilen bir insanın mutlu olma potansiyeli vardır. onu da geçtim, mutlu edebileceğin insanları düşün. atm'de yatar trafo dibinde şarap içerim; en azından mahalle çocuklarına geyik malzemesi verir o şekilde bir katkı sunarım derim kendim için hep. ben bile kendimi yaşamaya değer görüyorsam, sen de yaşadığın ve yaşamadığın yıllar için mücadele etmelisin. bak burada onlarca insan seni önemsiyor. bir düşün abi kaç kişi var daha seni böyle önemseyen?
vazgeçme abi. gözünü seveyim vazgeçme. yitip giden her canda bir parçamızı bırakıyoruz biz de. göz göre göre insanlara bu acıyı yaşatma. seni sevenlerden kocaman bir parçayı böylesine kolayca koparma. ben sana ölme demiyorum, hobi olarak yine öl. ama abi mücadele et. varsa bir kütlemiz, hacmimiz, olsun biraz da hatrımız. iyi düşün abi. beni bile yaralayıp gitmeyi kafana koymuşsun, yanındakileri nasıl yaralarsın onu düşün.
yaşamadığın yıllardan vazgeçme!
yaşamadığın yıllardan vazgeçme.
o yıllar sadece senin yılların değil. şu ana kadar tanıdığın herkesin yılları. doğmamış çocuklarının yılları. ileride tanışacağın onlarca insanın yılları. belki benim bile bir gram payım vardır amk? nereye vazgeçiyorsun anlamadım. hayat senin, ömür senin, kan senin, damar senin... tamam abi bu irade tamamen sana ait. ama bu karar maalesef seni bağlamıyor. şu durumda böylesine cesurca karar alabilen bir insanın mutlu olma potansiyeli vardır. onu da geçtim, mutlu edebileceğin insanları düşün. atm'de yatar trafo dibinde şarap içerim; en azından mahalle çocuklarına geyik malzemesi verir o şekilde bir katkı sunarım derim kendim için hep. ben bile kendimi yaşamaya değer görüyorsam, sen de yaşadığın ve yaşamadığın yıllar için mücadele etmelisin. bak burada onlarca insan seni önemsiyor. bir düşün abi kaç kişi var daha seni böyle önemseyen?
vazgeçme abi. gözünü seveyim vazgeçme. yitip giden her canda bir parçamızı bırakıyoruz biz de. göz göre göre insanlara bu acıyı yaşatma. seni sevenlerden kocaman bir parçayı böylesine kolayca koparma. ben sana ölme demiyorum, hobi olarak yine öl. ama abi mücadele et. varsa bir kütlemiz, hacmimiz, olsun biraz da hatrımız. iyi düşün abi. beni bile yaralayıp gitmeyi kafana koymuşsun, yanındakileri nasıl yaralarsın onu düşün.
yaşamadığın yıllardan vazgeçme!
