109
ben daha ortaokula gidiyordum. babam şeker hastası sivasta amcamların yanına ziyarete gitmişti. orada şekerden dolayı komaya girmiş. amcam tutup yıldızeline hastahaneye götürmüş. oradaki doktor sorumsuzca kızmış bizimkilere illa burada mı ölecek götürün hastanızı diye. amcam doktora bir tane yerleştirip sivas cumhuriyet üniversitesi tıp fakültesi hastahanesine götürmüş. oradaki doktorlardan ve bütün personelden allah razı olsun ki babamı kurtarmışlar. yani demem o ki kardeşim amcam da senin yaptığın gibi o gün pes etse idi o hakaret edilesice doktorun lafı ile o gün babamı kaybetmiştik. kaldı ki benim babam o zamanlarda bile 59-60 yaşında idi. sen daha küçücüksün be kardeşim benim babam o yaşında pes etmedi sen nasıl pes edersin. aile, sevgili, iş, kariyer herşey ve herşey anlamsız bazen. seni seven 1 kişi bile olsa o kişi için direnmek zorundasın. ölüm bazen en kolay kaçış yoludur. biz galatasaraylıyız ve bugüne kadar er meydanından hiç kaçtığımızı hatırlamıyorum. 7 kişi kaldık ama yine de direndik be aslanım. sen de diren. üzme bu kardeşlerini.
